คำถามเกี่ยวกับยา
โดย วันทนีย์ โลหะประกิตกุล
เรื่อง : เลโวไทรอกซีน (Levothyroxine)
ยาเลโวไทรอกซีน (Levothyroxine หรือ L-thyroxine) หรือนิยมเรียกสั้นๆว่า ‘ไทรอกซีน (Thyroxine)’ เป็นยาที่นำมาใช้กับผู้ป่วยที่มีภาวะไทรอยด์ฮอร์โมนต่ำ (ภาวะขาดไทรอยด์ฮอร์โมน) ซึ่งมีสาเหตุจากความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ การรับประทานยานี้จะช่วยปรับระดับการเผาผลาญพลังงาน ขบวนการสังเคราะห์ ขบวนการทำลายในระดับเซลล์ของร่างกาย ให้กลับมาเป็นปกติ เช่น การทำงานของสมอง การควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย การเจริญเติบโตของกระดูกและของเนื้อเยื่อในอวัยวะต่างๆ เป็นต้น
เนื่องจากเลโวไทรอกซีนเป็นฮอร์โมนสังเคราะห์ จึงมีฤทธิ์ต่อระบบการทำงานของอวัยวะสำคัญของร่างกาย ก่อนการใช้ยาจึงต้องมีการตรวจเลือด เพื่อที่แพทย์จะได้สั่งจ่ายยาในขนาดที่ถูกต้องและปลอดภัยต่อผู้ป่วย
- ปวดศีรษะ
- หงุดหงิด
- น้ำหนักตัวลด
- เจ็บหน้าอก
- หัวใจเต้นเร็ว
- หัวใจเต้นผิดจังหวะ
- ห้ามใช้ยานี้กับผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวชนิดเฉียบพลัน
- ระวังการใช้ยานี้กับผู้ป่วยด้วย โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง หรือผู้ที่มีภาวะต่อมหมวกไตทำงานน้อย
- ระวังการใช้ยานี้กับ ผู้สูงอายุ และหญิงที่กำลังตั้งครรภ์
- การใช้ร่วมกับยาลดน้ำมูกบางตัว สามารถทำให้เกิดภาวะความดันโลหิตสูง เจ็บหน้าอก ใจสั่น และ หัวใจเต้นผิดจังหวะ ยาลดน้ำมูกตัวดังกล่าว เช่น ยา Phenylephrine, Pseudoephedrine
- การใช้ร่วมกับยาบำรุงร่างกายกลุ่มวิตามินรวม (Multivitamin with Mineral) สามารถลดประสิทธิผลในการรักษาของยาเลโวไทรอกซิน หากมีความจำเป็นต้องใช้ร่วมกัน ควรแนะนำผู้ป่วยให้รับประทานยาห่างกัน 4 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ
- การใช้ร่วมกับยาลดกรด สามารถรบกวนการดูดซึมของยาเลโวไทรอกซินจนส่งผลให้ประสิทธิภาพการรักษาด้อยลงไป หากจำเป็นต้องใช้ร่วมกัน ควรเว้นระยะเวลาการรับประทานห่างกัน 4 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ ยาลดกรดกลุ่มดังกล่าว เช่นยา Aluminium Hydroxide, Calcium Carbonate, และ Magnesium Hydroxide เป็นต้น
- การใช้ร่วมกับยาเบาหวาน สามารถส่งผลต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในกระแสเลือด อาจต้องแจ้งแพทย์เพื่อแพทย์ปรับขนาดรับประทานยาของผู้ป่วย ยารักษาโรคเบาหวานที่กล่าวถึง เช่นยา Glimepiride, Glipizide, และ Metformin เป็นต้น