หมอสมศักดิ์ชวนคุย ตอน ไม่ให้ฟื้นกู้ชีพ แต่ให้รักษาเต็มที่

  • โดย ศ.นพ.สมศักดิ์ เทียมเก่า
  • 31 ธันวาคม 2564
  • Tweet

หมอสมศักดิ์ชวนคุย ตอน  ไม่ให้ฟื้นกู้ชีพ แต่ให้รักษาเต็มที่

เป้าหมายการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บป่วย คือ การรักษาให้หาย ลดอาการเจ็บปวด ลดความทรมาน ถ้าเป็นกรณีที่อาการหนักมาก ไม่สามารถรักษาให้หายได้ ก็จะมีการรักษาที่เรียกว่า การรักษาแบบประคับประคอง หรือ การรักษาระยะสุดท้าย ซึ่งมีหลายแนวทาง ได้แก่

  1. การสู้เต็มที่ ให้แพทย์รักษาอย่างสุดความสามารถ รักษาด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ทุกอย่างที่มีและทำได้ ถึงแม้ความหวังจะมีเพียงน้อยนิดก็ตาม ถ้าเกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น ก็ให้ทำการกู้ชีพอย่างเต็มกำลัง
  2. การสู้เต็มที่ ให้แพทย์รักษาอย่างสุดความสามารถ รักษาด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ทุกอย่างที่มีและทำได้ ถึงแม้ความหวังจะมีเพียงน้อยนิดก็ตาม ถ้าเกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น จะไม่ให้ทำการกู้ชีพ อนุญาตให้แพทย์ยุติการรักษาถ้าเกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น
  3. การให้การรักษาแบบประคับประคอง โดยตัดสินใจให้เพียงสารน้ำ ยาแก้ปวด ยาให้สงบ ยาต้านจุลชีพเท่านั้น แต่ไม่ให้เจาะเลือด และไม่ให้กู้ชีพ
  4. การให้การรักษาแบบประคับประคอง โดยตัดสินใจให้เพียงสารน้ำ ยาแก้ปวด ยาให้สงบ เท่านั้น แต่ไม่ให้ยาต้านจุลชีพ เจาะเลือด และไม่ให้กู้ชีพ
  5. การให้การรักษาแบบประคับประคอง โดยตัดสินใจให้เพียงสารน้ำ เท่านั้น แต่ไม่ให้ยาแก้ปวด ยาให้สงบ (เนื่องจากผู้ป่วยโคม่า) ยาต้านจุลชีพ เจาะเลือด และไม่ให้กู้ชีพ

การรักษาแบบไหนดีที่สุด ผมไม่สามารถตัดสินใจแทนผู้ป่วย ครอบครัวผู้ป่วยได้ เพียงแต่ผมอยากบอกว่า ถ้าเป็นผม ผมจะพิจารณาว่าผู้ป่วยเป็นโรคที่มีโอกาสหายดีมากน้อยแค่ไหน คุณภาพชีวิตจะเป็นอย่างไร ความพร้อมของครอบครัวในการดูแลระยะยาว ค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้น (ถึงแม้ว่าจะไม่ต้องจ่ายค่ารักษาเองก็ตาม) ความต้องการของผู้ป่วยที่เคยบอกไว้ก่อน ความเห็นของทีมผู้ให้การรักษา และความเห็นของคนในครอบครัว ประเด็นสำคัญที่สุดในมุมมองของผม คือ คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและของครอบครัว รวมทั้งความคุ้มค่าของการรักษาและผลการรักษาครับ  การรู้ว่าแพ้แน่นอน คือผู้ป่วยเสียชีวิตแน่นอน เพราะแพทย์ก็บอกแล้วว่าไม่หายแน่ๆ แล้วก็อาการหนักมาก อย่างไรก็แพ้ การให้ทำทุกอย่างที่แพทย์ทำได้ แต่ก็ไม่มีทางชนะ พอสุดท้ายก็แพ้ ผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้น ก็ไม่มีการกู้ชีพ การยื้อเวลาไว้ เพียงเพื่ออะไรผมไม่รู้ แต่ผู้ป่วยก็ทรมาน ญาติก็ทุกข์ใจ ค่าใช้จ่ายก็สูง คุณภาพชีวิตของทุกคนก็ไม่ดี ลองคิดดูใหม่ครับ