ขี้เปียก (Smegma)

  • โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
  • 2 กันยายน 2556
  • Tweet

ขี้เปียก เป็นชิ้นเมือกสีขาวขุ่นที่ประกอบด้วยเศษเซลล์เนื้อเยื่อบุผิวที่ตายแล้ว และไขมันที่ขับออกมาจากเยื่อเมือกของเซลล์เนื้อเยื่อบุผิว ที่ปกคลุมหรือตกค้างอยู่ใต้หนังหุ้มส่วนหัว และ/หรือที่ส่วนหัวของอวัยวะเพศชาย ส่วนในเพศหญิงจะอยู่รอบๆปุ่มกระสัน และตามซอกด้านในของแคมเล็ก ทั้งนี้ ขี้เปียก มีหน้าที่ช่วยหล่อลื่นอวัยวะในส่วนดังกล่าว

ในผู้ชาย ขี้เปียก ยังประกอบด้วย สารโปรตีน น้ำเมือกจาก

  • ต่อมลูกหมาก
  • ต่อมในท่อปัสสาวะ
  • และสารที่หล่อเลี้ยงตัวอสุจิ

ซึ่งขี้เปียกในผู้ชาย จะช่วยให้ความชุ่มชื้นต่อส่วนหัวของอวัยวะเพศ และช่วยหล่อลื่นในการสอดใส่เมื่อมีเพศสัมพันธ์

ในอดีตเชื่อว่า ขี้เปียกมีสารก่อมะเร็ง ที่เป็นปัจจัยเสี่ยงให้เกิดโรคมะเร็งอวัยวะเพศชาย มะ เร็งต่อมลูกหมาก ในเพศชาย หรือ มะเร็งปากมดลูก มะเร็งอวัยวะเพศหญิง ในเพศหญิง แต่การ ศึกษาในปัจจุบันพบว่า ขี้เปียก ไม่ใช่สารก่อมะเร็ง และไม่ได้เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งต่างๆดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ถ้าปล่อยทิ้งไว้ให้หมักหมม หรือล้างออกไม่สะอาด อาจส่งผลให้เกิดการอักเสบ และ/หรือติดเชื้อของเนื้อเยื่อบริเวณที่ขี้เปียกสะสมอยู่ได้

บรรณานุกรม

  1. RS Van Howe , FM Hodges. The carcinogenicity of smegma: debunking a myth JOURNAL OF THE EUROPEAN ACADEMY OF DERMATOLOGY AND VENEREOLOGY, Volume 20, Number 9: Pages 1046-1054,October 2006. http://www.cirp.org/library/disease/cancer/vanhowe2006/
  2. Smegma http://en.wikipedia.org/wiki/Smegma [2013,June20].