อาการของการติดเชื้อเอชไอวีซึ่งเป็นสาเหตุของโรคเอดส์ คือ เมื่อรับเชื้อหรือมีพฤติกรรมเสี่ยงแล้วประมาณ 2-4 อาทิตย์ จะมีอาการคล้ายเป็นไข้หวัดใหญ่ เช่น ไข้สูง ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ เจ็บคอ ต่อมน้ำเหลืองโต มีผื่นตามตัว คล้ายออกหัด หรือส่าไข้ เป็นต้น หลังจากนั้น อาการต่างๆก็จะหายไป จนเมื่อมีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องซึ่งอาจนานหลายปี (3-5 ปีขึ้นไป) ก็จะเริ่มมีโรคแทรกซ้อน เช่น วัณโรค ปอดอักเสบ ตุ่มคันตามตัว แขนขา (PPE) น้ำหนักลด ท้องเสียเรื้อรัง ซึ่งสามารถยืนยันว่ามีการติดเชื้อหรือไม่โดยการตรวจเลือด วิธีที่ตรวจได้เร็วที่สุดหลังมีความเสี่ยงคือการตรวจด้วยด้วยวิธี NAAT คือการตรวจส่วนของเชื้อไวรัสเอชไอวีสามารถตรวจได้เร็วขึ้น คือประมาณ 1 อาทิตย์หลังมีความเสี่ยง แต่จะมีตรวจเฉพาะห้องแล็บใหญ่ๆและมักใช้ในงานวิจัย เนื่องจากมีราคาแพง แนะนำให้ตรวจด้วยวิธีที่ใช้กันทั่วไป คือ GEN 4 ซึ่งเป็นการตรวจแอนติเจนและแอนติบอดี สามารถตรวจได้หลังมีความเสี่ยงประมาณ 3-4 อาทิตย์ ถ้าผลเป็นลบ ก็แสดงว่าไม่ติดเชื้อ แต่ควรตรวจซ้ำหลังเสี่ยงครบ 3 เดือน ซึ่งถ้าผลเป็นลบ ก็ไม่ติดเชื้อเอดส์ ในกรณีของคุณที่เสี่ยงมาเกิน 6 เดือน ผลเป็นลบ ก็ไม่ติดเชื้อแน่นอน ไม่มีโอกาสที่ร่างกายจะติดเชื้อโดยไม่มีการสร้างแอนติบอดี อาการต่างๆที่เกิดขึ้นอาจจะเกิดจากสาเหตุอื่นตามที่ได้เคยตอบไปแล้วโดยเฉพาะในกรณีของคุณอาการที่เกิดขึ้นเกิดน่าจะมาจากความวิตกกังวล ความกลัวว่าจะเป็นโรค ซึ่งถ้าคุณยังไม่ไปปรึกษาหมอจิตแพทย์ อาการก็จะเป็นมากขึ้นและอาจจะทำให้เป็นโรคจิต เช่น โรคพารานอยด์ จนอาจจะไม่สามารถใช้ชีวิตประจำวันได้ และจะมีอาการกำเริบขึ้นเรื่อยๆ เช่นพอมีอาการก็จะสืบค้นในอินเตอร์เน็ต เมื่ออ่านไปเรื่อยๆ ก็จะรู้สึกว่าตัวเองมีอาการตามนั้น ก็จะไปหาหมอตรวจร่างกาย ตรวจเแล็บ พอไม่เจอ ก็ไม่เชื่อ สืบค้นต่อ เจอโรคอื่น ก็คิดว่ามีอการอีกหรือเป็นอีก ตรวจอีกก็ไม่เจอ ก็จะวนเวียนอย่างนี้ไปตลอด กระทบต่อร่างกาย จิตใจ การทำงานหรือสมาธิต่างๆก็จะแย่ลงตามลำดับ ส่งผลทั้งร่างกายและจิตใจ กระทบหน้าที่การงาน คนรอบข้างก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย แนะนำว่าให้รีบหาหมอจิตแพทย์ด่วนครับ