อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าตนเองป่วยเป็นโรคนั้นโรคนี้เพียงแค่คำพูดของคนไม่กี่คน โดยเฉพาะกับคนพูดที่ไม่ใช่หมอ เพราะด้วยความรู้ไม่จริงบางทีก็ทำเอาคนที่ถูกพูดถึงกับแย่ไปเหมือนกัน

พฤติกรรมบางอย่างของคนเรามันก็ไม่ใช่เรื่องของการเจ็บป่วยนะครับ แต่มันเป็นบุคลิก เป็นนิสัยปรกติของคนๆนั้นเอง นิสัยหรือพฤติกรรมเหล่านี้จะกลายเป็นปัญหาหรือเป็นความผิดปรกติขึ้นมาก็ต่อเมื่อ "มันรบกวนการใช้ชีวิตและการทำงานตามปรกติของคนผู้นั้น และคนใกล้ชิด"

คุณอยู่ในข่ายไหนล่ะครับ

ทีนี้ขออธิบายเรื่องสองบุคลิกภาพเพิ่มเติมหน่อย เพราะคนชอบพูดถึงกันบ่อยจังราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่พบได้เยอะยังงั้นแหละ ความจริงแล้วโรคนี้เจอน้อยเอามากๆ เลย (จิตแพทย์บางคนอาจไม่เคยเจอคนไข้ที่ป่วยด้วยโรคนี้เลยด้วยซ้ำ)

คนไข้ที่เป็นโรคนี้ในแต่ละบุคลิกภาพของเขา เขาจะเป็นคนละคนไปเลยและไม่สามารถที่จะจำบุคลิกภาพอีกอันหนึ่งของตัวเองได้ เช่น โดยปรกติเป็นนายอุดม วันดีคืนดีก็รู้สึกว่าตนเองเป็นนายเรวัตที่มีนิสัยใจคอและพฤติกรรมแตกต่างไปจากนายอุดมขึ้นมาเฉย แถมจำเรื่องราวต่างๆ ของนายอุดมไม่ได้เลย อีกสองสามวันก็กลับมาเป็นนายอุดมเหมือนเดิม และจำเรื่องราวที่ตัวเองกลายไปเป็นนายเรวัตมาไม่ได้เลย

เพราะฉะนั้น ในกรณีของคุณไม่ใช่เรื่องโรคสองบุคลิกแน่นอน แต่เป็นเรื่องของอารมณ์ที่สลับไปมาอยู่ระหว่าง "ความรู้สึกสนุก" และ "ความรู้สึกเบื่อ" กลับไปอ่านตอนต้นของคำตอบอีกครั้งนะครับ เพื่อดูว่าสิ่งที่กำลังเกิดกับคุณมันถึงขั้นเป็นโรคหรือไม่

นพ.อุดม เพชรสังหาร