ก่อนอื่นต้องแยกก่อนค่ะ ว่าผื่นแพ้สัมผัสเป็นแบบ ผื่นระคายสัมผัส (Irritant contact dermatitis) หรือผื่นแพ้สัมผัส (Allergic contact dermatitis)

ผื่นระคายสัมผัส (Irritant contact dermatitis) หมายถึง การเกิดผื่นบวม แดง ขุย เมื่อสัมผัสสารระคายเคือง เช่นกลุ่มสบู่ ผงซักฟอก น้ำยาล้างจาน ซึ่งเป็นสารที่มีความเป็นกรด ด่างสูง อาจเกิดได้ภายใน 1-2 วันหลังสัมผัสสารนั้นๆ

ส่วนผื่นแพ้สัมผัส (Allergic contact dermatitis) หมายถึง การเกิดผื่นบวม แดง ขุย เมื่อสัมผัสสารที่ร่างกายเกิดปฏิกริยาต่อต้าน มักเป็นตามแนว รอยที่สัมผัสสารนั้นๆ เช่นการแพ้พลาสเตอร์ติดแผล จะเกิดเป็นแนวสี่เหลี่ยมที่ติดพลาสเตอร์ การแพ้รองเท้ายาง จะเกิดเป็นแนวตามรอยที่สัมผัสรองเท้าเป็นต้น ซึ่งการเกิดผื่นอาจเกิดขึ้นได้หลังสัมผัสสารในครั้งแรกแล้ว 7-14 วัน หรือเกิดได้เร็วภายใน 1 วันในกรณีที่เคยสัมผัสสารนั้นๆ มาแล้ว

การยืนยันการวินิจฉัยผื่นแพ้สัมผัส สามารถทำได้ด้วยการทดสอบผื่นแพ้สัมผัส (patch test) โดยจะปิดแผ่นทดสอบที่หลัง และอ่านผลการตอบสนองที่ผิวหนังหลังจากติดสารทดสอบไว้ที่ 48 และ 96 ชั่วโมง

สำหรับในกรณีนี้ ที่บอกว่าเป็นผื่นแพ้สัมผัส แสดงว่าเคยทำการทดสอบผื่นแพ้สัมผัสหรือไม่ค่ะ หรือจริงๆ จากประวัติอาจเป็นแค่ผื่นระคายสัมผัสก็ได้ค่ะ ซึ่งวิธีการรักษาอันดับแรกเลยคือการหลีกเลี่ยงสารที่ก่อให้เกิดการระคายเคืองค่ะ เช่นการใส่ถุงมือเป็นต้น หลีกเลี่ยงการล้างมือบ่อย และเมื่อล้างมือแล้วควรรีบเช็ดมือให้แห้ง และหมั่นทาโลชั่นให้มือชุ่มชื้นเสมอ สำหรับกรณีที่เป็นผื่นแล้ว การใช้ยาทาสเตียรอยด์เป็นการรักษาที่เป็นมาตรฐานค่ะ นอกจากนี้ยาอื่นอาจพอช่วยได้เช่น ยาลดการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์กลุ่ม tacrolimus หรือ pimecrolimus แต่มักให้การตอบสนองไม่ดีเท่ายาทาสเตียรอยด์ และราคาแพงกว่ามาก ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือการหลีกเลี่ยงค่ะ