ความผิดปกติของสายตามีหลายชนิดค่ะ เช่น สายตาสั้น สายตายาว สายตาเอียงค่ะ โดยสายตาปกติ หมายถึง เมื่อแสงเดินทางเข้าสู่ลูกตาแล้วจะมีการรวมแสงที่ตำแหน่งจอประสาทตาพอดี ทำให้มีการเห็นภาพชัดค่ะ ส่วนสายตาสั้น คือการที่แสงเดินทางเข้าสู่ลูกตาแล้วเกิดการรวมแสงหน้าต่อจอประสาทตา ทำให้การเห็นภาพไม่ชัดเจนค่ะ และสายตายาว หมายถึง การที่แสงเดินทางเข้าสู่ลูกตาแล้วเกิดการรวมแสงหลังต่อจอประสาทตาทำให้การมองเห็นภาพไม่ชัดเช่นกัน ส่วนสายตาเอียงค่อนข้างซับซ้อนค่ะ คือไม่มีการรวมแสงเป็นจุดเดียว และขึ้นกับแกนองศาที่ทำให้เกิดสายตาเอียงด้วยค่ะ โดยความผิดปกติที่ทำให้เกิดสายตาสั้นนั้นแบ่งเป็น ความผิดปกติของลูกตาที่มีความยาวมากกว่าปกติ ทำให้กระจกตาและเลนส์ตาไม่สามารถหักเหแสงให้แสงเกิดการรวมแสงที่จอประสาทตาได้ ทำให้เกิดการรวมแสงที่หน้าต่อจอประสาทตา หรือเกิดจากความผิดปกติของกระจกตาหรือเลนส์ตาที่มีความโค้งมากผิดปกติ ทำให้เกิดการหักเหแสง และมีการรวมแสงหน้าต่อจอประสาทตา หรือเกิดความผิดปกติในหลายส่วนร่วมกันก็ได้ โดยการแก้ไขปัญหาสายตานั้นทำได้หลายวิธี คือ การใส่แว่นตาที่เป็นเลนส์เว้า เพื่อให้เกิดการกระจายแสงทำให้แสงที่รวมกันหน้าต่อจอประสาทตานั้น เกิดการรวมกันที่จอประสาทตาพอดี ก็จะทำให้การมองเห็นชัดมากขึ้น หรือการใส่คอนแทกเลนส์ที่เป็นเลนส์เว้าก็ได้เช่นกัน หรือการผ่าตัดแก้ไขสายตา ซึ่งมีหลายวิธีเช่นกันค่ะ โดยหลักการคือการทำให้กระจกตามีความโค้งลดลงเพื่อให้แสงมีการรวมกันที่จอประสาทตาพอดี ส่วนการแก้ไขสายตาโดยการใส่เลนส์ตาเทียมนั้น เหมาะสำหรับผู้ที่มีค่าสายตาสั้นมาก ๆ ค่ะ ซึ่งความหนาของกระจกตาไม่เพียงพอสำหรับการแก้ไขสายตาโดยการปรับความโค้งของกระจกตาค่ะ ซึ่งภาวะสายตาสั้น 200 กว่า ๆ นั้น ถือว่าน้อยค่ะ อาจไม่จำเป็นต้องแก้ไขโดยวิธีนี้ ในการตรวจความผิดปกติของสายตานั้นสามารถตรวจได้หลายที่ค่ะ เช่น โรงพยาบาลที่มีแผนกจักษุค่ะ ร้านแว่นตาทั่วไปก็ได้ค่ะ หากเป็นโรงพยาบาลของรัฐที่มีแผนกตา และมีสิทธิ์การรักษาอยู่แล้ว การตรวจความผิดปกติของสายตานั้นไม่มีค่าใช้จ่ายค่ะ แต่หากเป็นที่ที่ไม่มีสิทธิ์การรักษาอยู่ อาจสอบถามที่ที่จะไปตรวจก่อนก็ได้ค่ะ ส่วนการรักษานั้นอาจมีค่าใช้จ่ายค่ะ สามารถสอบถามจากโรงพยาบาลที่ตรวจหรือที่ที่จะไปตรวจก่อนก็ได้ค่ะ ส่วนสายตาสั้นเทียมนั้นเกิดจากการหดตัวของกล้ามเนื้อในลูกตาชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซีลีแอรี่ บอดี้ (ciliary body) ซึ่งอาจเกิดจากการใช้สายตามองใกล้มาก เช่น การทำงานหน้าจอคอม การอ่านหนังสือ ได้ค่ะ ซึ่งกำลังการหดตัวของกล้ามเนื้อนี้ทำให้เกิดสายตาสั้นได้เช่นกัน ดังนั้นการตรวจหาว่ามีภาวะนี้หรือไม่จำเป็นต้องมีการวัดค่าสายตาหลังจากการทำให้กล้ามเนื้อนี้คลายตัว ซึ่งมีหลายวิธีขึ้นกับอายุของผู้ถูกตรวจค่ะ เช่น การให้มองที่ไกลๆ หรือตัวหนังสือขนาดใหญ่ๆ ขณะวัดสายตา การหยอดยาเพื่อคลายกล้ามเนื้อชนิดนี้ซึ่งมักจำเป็นต้องใช้ในการตรวจค่าความผิดปกติของสายตาในเด็กค่ะ หากมีการคลายตัวของกล้ามเนื้อนี้แล้วยังพบว่ามีภาวะสายตาสั้นอยู่ ก็เป็นสายตาสั้นจริงค่ะ หากภาวะสายตาสั้นนั้นเกิดจากการหดตัวมากผิดปกติของกล้ามเนื้อชนิดนี้ ก็รักษาโดยการจำกัดการใช้สายตาที่ต้องเพ่ง เช่นการพักสายตาหลังจากการใช้คอมพิวเตอร์ การใช้สายตามองที่ไกลๆ การปรับค่าแว่นตาหรือคอนแทกเลนส์ การใช้ยาหยอดเพื่อคลายกล้ามเนื้อนี้ค่ะ