สำหรับการติดต่อของโรคเอดส์ 1. มีการร่วมเพศโดยไม่ใช้ถุงยางกับคนที่ติดเชื้อเอดส์ 2. ใช้เข็มฉีดยาร่วมกับคนที่ติดเชื้อเอดส์ 3. ได้รับเลือดบริจาคที่มีเชื้อเอดส์ และ 4 ติดเชื้อจากแม่ที่ติดเชื้อเอดส์ขณะตั้งครรภ์ สำหรับการติดต่อโดยเพศสัมพันธ์นั้น โดยหลักการคือต้องมีการสัมผัสสารคัดหลั่งหรือเลือดที่มีเชื้อเอดส์อยู่ เชื้อเอดส์จะเข้าสู่ร่างกายผ่านเซลล์ที่อยู่บริเวณหนังที่เป็นเยื่อบุอ่อนแล้วมีการแบ่งตัวเข้าสู่กระแสเลือดทำให้มีการติดเชื้อเกิดขึ้น ปัจจัยหลักคือปริมาณเชื้อที่สัมผัส ระยะเวลาที่สัมผัส ถ้ามากและนานก็จะมีโอกาสติดเชื้อมากขึ้น สำหรับความเสี่ยงทางเพศสัมพันธ์นั้น มีการศึกษาโอกาสของการติดเชื้อเอชไอวีหรือเอดส์จากการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ติดเชื้อเอดส์ 1 ครั้ง จากมากไปน้อยดังนี้

• ชายหรือหญิงเป็นฝ่ายถูกสอดใส่ทางทวารหนัก 0.5%
• หญิงเป็นฝ่ายถูกสอดใส่ทางช่องคลอด 0.1%
• ชายเป็นฝ่ายสอดใส่ทางทวารหนัก 0.065%
• ชายเป็นฝ่ายสอดใส่ช่องคลอด 0.05%
• ชายหรือหญิงที่เป็นฝ่ายทำออรัลเซ็กส์ 0.01% ชายหรือหญิงเป็นฝ่ายถูกทำออรัลเซ็กส์0.005% อย่างไรก็ตามโอกาสจะเพิ่มขึนถ้าเป็นกามโรคหรือมีแผลด้วย ในกรณีของคุณทีมีการสอดใส่ทางช่องคลอดโดยใช้ถุงยางแต่ถุงยางฉีกขาดซึ่งถือว่ามีความเสี่ยงประมาณ 0.05% สำหรับการกินยาป้องกันหลังมีความเสี่ยงนั้น (POst Exposure Prophylaxis) จะต้องกินให้เร็วที่สุดและไม่ควรเกิน 72 ชม. หลังสัมผัสเชื้อ ส่วนประสิทธิภาพนั้น ถ้ากินสม่ำเสมอจนครบ4 อาทิตย์ จะป้องกันได้มากกว่า 90% โดยบางการศึกษาได้ผลถึง 99%