อาการของการติดเชื้อเอดส์ หรือไวรัสเอชไอวี ขออธิบายดังนี้ 1. การติดเชื้อระยะเฉียบพลัน เกิดขึ้นใน 2-4 อาทิตย์หลังจากที่มีพฤติกรรมเสี่ยง โดยจะมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ เช่น มีไข้สูง ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ปวดข้อ คลื่นไส้ อาเจียน มีผื่นขึ้นตามตัว เจ็บคอ ต่อมน้ำเหลืองโต เป็นต้น ซึ่งอาการจะค่อยดีขึ้นใน 1-4 อาทิตย์ เนื่องจากอาการเหล่านี้ไม่ค่อยเฉพาะเจาะจงทำให้มีผู้ป่วยจำนวนมากที่ติดเชื้อโดยไม่รู้ตัว อาจนึกว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ 2. ระยะที่ไม่มีอาการจะเป็นระยะต่อจากระยะเฉียบพลัน ผู้ติดเชื้อจะไม่มีอาการผิดปกติแต่อย่างไร ระยะนี้จะอยู่ระหว่าง 3-5 ปี แต่ในบางรายอาจนานเป็น 10 ปีขึ้นไปขึ้นอยู่กับการดูแลสภาพของร่างกายและปริมาณเชื้อไวรัสในเลือด 3. ระยะที่เป็นเอดส์ ผู้ป่วยเริ่มจะมีภูมต้านทานลดลง น้ำหนักลด ท้องเสียเรื้อรัง มีผื่นคันตามตัว เป็นเชื้อราที่ลิ้น ต่อมาเริ่มมีโรคแทรก เช่น งูสวัด วัณโรคปอด เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ปอดบวม เป็นต้น ในกรณีของคุณที่มีแฟน ถ้าคุณไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นหรือเคยแต่ใช้ถุงยาง รวมทั้งแฟนคุณไม่ได้มีความเสี่ยงหรือติดเชื้อเอดส์ ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะติดเชื้อ เพราะการติดเชื้อเอดส์หรือโรคติดต่อทงเศสัมพันธ์อื่นๆ จะต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งติดเชื้ออยู่ก่อน เมื่อมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน ก็จะแพร่เชื้อให้กับอีกฝ่ายหนึ่งที่ยังไม่มีเชื้อ สำหรับอาการที่เล่ามาไม่น่าะเกี่ยวกับการติดเชื้อเอดส์ อย่างไรก็ตาม คนที่ติดเชื้อเอดส์ก็อาจจะไม่ไมีอาการอะไรเลยก็ได้ โดยสรุป ถ้าทั้งตัวคุณและแฟนไม่เคยมีความเสี่ยงมาก่อน ก็ไม่ต้องกีงวลว่าจะติดเชื้อ แต่ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เคยมีความเสี่ยง เช่น มีคู่นอนหลายคน ไม่ใช้ถุงยาง แนะนำให้ตรวจเลือดเอดส์ โดยใช้สิทธิบัตรทองหรือประกันสังคม ไม่ต้องเสียค่าตรวจ วิธีที่ตรวจได้เร็วที่สุดหลังมีความเสี่ยงคือการตรวจด้วยด้วยวิธี NAAT คือการตรวจส่วนของเชื้อไวรัสเอชไอวีสามารถตรวจได้เร็วขึ้น คือประมาณ 1 อาทิตย์หลังมีความเสี่ยง แต่จะมีตรวจเฉพาะห้องแล็บใหญ่ๆและมักใช้ในงานวิจัย เนื่องจากมีราคาแพง แนะนำให้ตรวจด้วยวิธีที่ใช้กันทั่วไป คือ GEN 4 ซึ่งเป็นการตรวจแอนติเจนและแอนติบอดี สามารถตรวจได้หลังมีความเสี่ยงประมาณ 3-4 อาทิตย์ ถ้าผลเป็นลบ ก็แสดงว่าไม่ติดเชื้อ แต่ควรตรวจซ้ำหลังเสี่ยงครบ 3 เดือน ซึ่งถ้าผลเป็นลบ ก็ไม่ติดเชื้อเอดส์