ในทางจิตวิเคราะห์เชื่อว่าพฤติกรรมทุกอย่างของคนเรามีสาเหตุเสมอ เพียงแต่ว่าเจ้าตัวจะรู้หรือไม่เท่านั้นเอง สาเหตุบางอย่างเพียงแค่สะกิดเจ้าตัวก็รู้แล้วและสามารถที่จะปรับตัวเองได้ แต่บางเรื่องที่มันอยู่ลึกๆ ในระดับจิตใต้สำนึกก็ยากที่แค่การสะกิดธรรมดาๆ จะทำให้ผู้ป่วยรู้และเข้าใจถึงสาเหตุได้

อาการนี้เกิดขึ้นภายหลังจากการที่ผู้ป่วยได้เจอกับความเครียดอย่างหนัก ก็น่าจะเป็นไปได้ว่าอาการนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับความเครียดเรื่องที่ว่านั้น

การที่จะช่วยเขา ต้องทำให้เขารู้ตัวก่อนครับว่าการทำแบบนี้มันมีความหมายกับเขาอย่างไร

ตั้งคำถามเลยครับว่า การทำแบบนี้มันทำให้เขารู้สึกอย่างไร ทำแล้วมันเป็นอย่างไร ทำให้สบายใจขึ้น? ทำให้กังวลน้อยลง? ฯลฯ และถ้าไม่ทำแบบนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา เครียด? ไม่มีสมาธิ? ฯลฯ
คำถามของเราจะช่วยให้เขาได้ใช้ความคิดทบทวนเกี่ยวกับพฤติกรรมของตัวเอง จนรู้ว่าที่ตัวเองทำไปแบบนั้นมันเพราะอะไร
เมื่อเขารู้ตัวว่าทำไปทำไมแล้ว ก็บอกเขาว่าวิธีที่เขาใช้นั้นมันทำให้เราซึ่งเป็นคนใกล้ชิดรู้สึกแย่ยังไง มีวิธีอื่นอีกไหมที่เขาจะใช้เพื่อแก้ปัญหาโดยที่เราไม่เกิดความรู้สึกอย่างที่เราเล่าให้ฟัง

บางทีเพียงแค่เขาเข้าใจในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง การปรับตัวในทางที่ดีก็อาจเกิดขึ้นแล้ว การเพียงแค่ช่วยเตือนเหมือนอย่างที่เขาบอกให้ช่วย ไม่ได้ช่วยให้เขาเข้าใจในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเองครับ มันเพียงช่วยเตือนสติเขาเท่านั้นเอง

นายแพทย์อุดม เพชรสังหาร