โรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ เป็นอีกโรคมะเร็งพบบ่อยของคนไทย และทั่วโลก เป็นโรคของผู้ ใหญ่ มักพบในอายุตั้งแต่ 55 ปีขึ้นไป แต่อาจพบในเด็กโตได้ โดยผู้ชายและผู้หญิงมีโอกาสเกิดโรคได้ใกล้เคียงกัน ลำไส้ใหญ่แบ่งเป็นส่วนที่อยู่ในช่องท้อง (Colon) และส่วนอยู่ในท้อง น้อย (อุ้งเชิงกราน) ซึ่งเรียกว่า ลำไส้ตรง (Rectum) หลายคนจึงเรียกว่า โรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และลำไส้ตรง (Colorectal cancer) ซึ่งพบเกิดมะเร็งกับลำไส้ใหญ่ส่วนอยู่ในช่องท้องมากกว่าเกิดกับลำไส้ตรง ปัจจุบัน สาเหตุที่แน่ชัดของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ยังไม่ทราบ แต่มีปัจจัยเสี่ยง ได้แก่

1. การกินอาหารไขมันสูงเป็นประจำ ร่วมกับอาหารใยอาหารต่ำ(ขาด ผัก และผลไม้)

2. พันธุกรรม เพราะพบคนที่มีครอบครัวสายตรง(บิดา มารดา พี่ น้องท้องเดียวกัน)เป็นโรคมะเร็งเต้านมมีโอกาสเกิดโรคมะเร็งเต้านมได้สูงกว่า

3. มีพันธุกรรมผิดปกติ เพราะพบได้สูงกว่า เมื่อมีคนในครอบครัวเป็นโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่

4. เป็นโรคลำไส้ใหญ่อักเสบเรื้อรัง

5. เป็นโรคติ่งเนื้อเมือก (polyp หรือ โพลิป) ลำไส้ใหญ่ โดยเฉพาะชนิดที่เกิดจากพันธุกรรม

อาการพบบ่อยของโรคมะเร็งลำไส้ ได้แก่ ไม่มีอาการเมื่อเริ่มเป็น

1. อุจจาระเป็นเลือด เป็นมูก และ/หรือ เป็นมูกเลือด

2. ท้องผูกสลับท้องเสียหาสาเหตุไม่ได้ โดยไม่เคยเป็นมาก่อน

3. ซีดโดยหาสาเหตุไม่ได้ จากมีเลือดออกทีละน้อยเรื้อรังจากแผลมะเร็งโดยไม่รู้ตัว

4. อาจมีท้องผูกมากผิดปกติ หรือ ปวดท้องเรื้อรัง จากก้อนมะเร็งอุดกั้นทางเดินอุจจาระ

แพทย์วินิจฉัยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ได้จาก ประวัติอาการ ประวัติการเจ็บป่วยด้วยโรคนี้ของคนในครอบครัว ตรวจร่างกาย ตรวจทางทวารหนักส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ และตัดชิ้นเนื้อจากบริเวณผิดปกติ ก้อนเนื้อ และ/หรือ ติ่งเนื้อตรวจทางพยาธิวิทยา อาจตรวจภาพลำไส้ใหญ่ด้วยการเอกซเรย์โดยสวนแป้งเข้าไปเคลือบลำไส้ใหญ่เพื่อให้มองเห็นภาพภายในลำไส้ใหญ่ (วิธีนี้ไม่ค่อยนิยมในปัจจุบัน) และ/หรือ ตรวจภาพลำไส้ใหญ่และช่องท้องด้วยเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ และอาจมีการตรวจอื่นเพิ่มเติม ทั้งนี้ขึ้นกับดุลพินิจของแพทย์