คุยกับหมอสมศักดิ์ ตอน ทำไมถึงทำกับ (หมอ) ได้

somsaktalk-18


      

      

      “ผมเสียใจอย่างยิ่งที่แม่ผมต้องเสียชีวิต เพราะหมอที่รักษาแม่ผมไม่มีจริยธรรม รักษาไม่ได้ก็ไม่ยอมส่งต่อให้หมอเก่งๆ ที่โรงพยาบาลใหญ่รักษา ทุเรศจริงๆ ลองคิดูซิหมอ ถ้าเป็นพ่อ แม่ของหมอ หมอจะทำแบบนี้หรือเปล่า ผมจะไม่ฟ้องร้องต่อศาลหรอกครับ ผมสงสารแม่ผม แต่ผมขอฟ้องต่อเพื่อนๆ ทางหน้า Facebook นี้ครับ ว่าใครเจ็บป่วยอย่าไปรักษากับ หมอที่ชื่อ……?......ที่โรงพยาบาล…..?...... เพราะหมอคนนี้เป็นฆาตรกร และโรงพยาบาลนี้เป็นโรงฆ่าสัตว์”

      ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ ผมเกิดคำถามในใจว่า เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมถึงต้องต่อว่าหมอและโรงพยาบาลรุนแรงขนาดนี้ หมอผิดตรงไหน โรงพยาบาลผิดตรงไหน สิ่งเหล่านี้เราพบได้บ่อยมากขึ้น เนื่องจากมีการสื่อสารผ่านทางโซเชียลมีเดีย (social media) และคนกล้าแสดงออกมากขึ้น แสดงออกง่ายขึ้น ไม่อดทนที่จะรอสอบถามความจริง คิดอะไร อยากพูดอะไร อยากทำอะไรก็ทำ ผมเองเห็นว่าการทำแบบนี้ไม่ได้เกิดผลดีกับใครเลย สังคมได้อะไร ผู้ป่วยได้อะไร ญาติได้อะไร หมอได้อะไร โรงพยาบาลได้อะไร ตอบได้เลยว่าไม่มีใครน่าจะได้ประโยชน์เลย

      ผมเข้าใจว่าญาติผู้ป่วยเสียใจขนาดไหน ที่ต้องสูญเสียคนรักไป หมอผู้ให้การรักษาคนไข้ก็เสียใจครับ ทีมผู้ให้การรักษาก็เสียใจ โรงพยาบาลก็เสียใจ ทุกครั้งที่มีการสูญเสียไม่มีใครไม่เสียใจครับ และทุกครั้งที่มีการสูญเสีย ทางการแพทย์ก็จะนำมาปรึกษา และวิเคราะห์หาสาเหตุ (Morbidity-Mortality conference) ที่ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิต เพื่อนำมาพัฒนาการรักษาในผู้ป่วยรายต่อๆ ไปให้ดียิ่งขึ้น

      การรักษาผู้ป่วยทุกราย ผมอยากบอกให้สังคมมั่นใจว่าระบบการรักษา ทีมแพทย์ผู้ให้การรักษา ทีมพยาบาลและระบบของโรงพยาบาลนั้นพยายามทำอย่างเต็มที่ เต็มกำลัง เต็มศักยภาพ แต่ก็ต้องยอมรับว่าบางครั้งผลของการรักษาก็อาจไม่ได้เป็นไปตามที่ทุกคนหวังไว้ บางครั้งไม่หาย บางครั้งแย่ลง บางครั้งพิการ บางครั้งเสียชีวิต

      แล้วคงมีคนถามผมว่า พ่อแม่ คนรักเขาเสียชีวิต หมอจะแสดงความรับผิดชอบอย่างไร ผมคงตอบว่า หมอก็คงทำได้เพียงแสดงความรู้สึกเสียใจจากใจจริงครับ และจะนำประสบการณ์ที่ได้จากการรักษาผู้ป่วยไปพัฒนาความสามารถในการรักษาให้ดียิ่งขึ้น ต้องบอกว่าทุกๆ ครั้งที่หมอรักษาผู้ป่วยแต่ละราย ก็จะได้ประสบการณ์มากขึ้นในการรักษา และสะสมความรู้ ความสามารถ หมอคงไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ แต่ในผู้ป่วยบางรายที่เรามีความผูกผันมากๆ ก็ไปร่วมงานศพ

      ผมอยากบอกแทนหมอทุกคนว่า “เราทุ่มเทความรู้ ความสามารถอย่างเต็มที่ในการรักษาผู้ป่วยทุกคน ทุกเวลา และเรารู้สึกเสียใจทุกครั้งที่ผู้ป่วยไม่หาย เราต้องขอโทษที่ไม่สามารถรักษาผู้ป่วยทุกคนให้ดีขึ้นทุกคนได้ตามที่ผู้ป่วย และญาติต้องการ เราทำเต็มที่จริงๆ ครับ และเรารู้สึกเสียใจที่ญาติ และบางส่วนของสังคมต่อว่า กล่าวหาเราอย่างรุนแรง แต่เราไม่โกรธ เพราะเราเข้าใจถึงความสูญเสียคนรักไป เราไม่ต้องการพูดอะไรนอกจากคำว่า “เราทำเต็มที่ เต็มความสามารถทุกครั้ง”