คำถามจาก วิกิโรค

• กรรมพันธุ์และสิ่งแวดล้อม เช่น ถ้าพ่อแม่เป็นโรคหืด ลูกจะมีโอกาสเป็นโรคหืดเพิ่มขึ้น
• สารก่อภูมิแพ้ เช่น ไรฝุ่น ขนสุนัข ขนแมว เป็นต้น
• จากการศึกษาพบว่าบ้านที่พ่อและ/หรือแม่สูบบุหรี่ ลูกมีโอกาสเป็นโรคหืดมากกว่าบ้านที่พ่อแม่ไม่สูบบุหรี่

• อาการไอซึ่งมักจะไอแห้งๆ หรืออาจมีเสมหะเล็กน้อย สีขาวใส
• อาการหอบ
• หายใจเสียงหวีด

โดยตัวที่กระตุ้นให้ผู้ป่วยโรคหืดเกิดอาการหอบหืด/หอบเหนื่อย ได้แก่

• สารก่อภูมิแพ้ เช่น ขนสุนัข ขนแมว ไรฝุ่น และละอองเกสรดอกไม้
• การสัมผัสความร้อนเย็น เช่น การรับประทานไอศกรีมหรือเข้าห้องแอร์
• การออกกำลังกาย
• การหัวเราะมากๆ
• มีอารมณ์เปลี่ยนแปลง เช่น เครียด
• การเป็นโรคหวัดหรือโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน (จมูก ไซนัส ลำคอ ท่อลม)
• การกินยาบางตัว เช่น ยากลุ่มแอสไพริน ยาต้านการอักเสบ/ ยาแก้อักเสบในกลุ่มเอ็นเสด และยาลดความดันในกลุ่มบีตาบลอกเกอร์ (Beta-blocker เช่น ยาโปรปาโนโลล (Propanolol) เป็นต้น

โรคหืดอาจแบ่งตามความรุนแรงของโรคเป็น 4 ระดับ

*PEFR (Peak expiratory flow rate) เป็นการทดสอบสมรรถภาพของปอดด้วยเครื่องมือวัดความเร็วลมที่เป่าออกมาจากปอดอย่างเร็ว โดยค่าที่วัดได้มีหน่วยเป็น L/min. จะบอกให้ทราบถึงสภาวะหลอดลม ณ ขณะนั้นว่าเป็นอย่างไร

โรคหืดสามารถรักษาจนผู้ป่วยมีชีวิตเช่นคนปกติได้ไม่ยาก โดยการให้ยารักษาซึ่งได้แก่ยาพ่นเสตียรอยด์ ซึ่งเมื่อมีการใช้ยาพ่นเสตียรอยด์เป็นเวลานานๆ เช่น 1-3 ปี จะทำให้การอักเสบของหลอดลมลดลงมาก ทำให้หลอดลมไม่ไวต่อสิ่งกระตุ้น ผู้ป่วยก็จะไม่มีอาการหรือที่เรียกว่าโรคหืดอยู่ในระยะสงบ ทั้งนี้ในระยะนี้ผู้ป่วยสามารถหยุดยาได้ ซึ่งผู้ป่วยจะไม่มีอาการหอบและผู้ป่วยไม่ต้องใช้ยา ดังนั้นผู้ป่วยจะพูดว่าหายจากโรคหืดแล้ว แต่แพทย์จะไม่เรียกว่าโรคหืดหาย แพทย์จะเรียกว่าโรคหืดอยู่ในภาวะสงบ ซึ่งอาจจะสงบไปนานขึ้นกับการดูแลตนเองของผู้ป่วยและการพบแพทย์สม่ำเสมอตามนัด

1. https://haamor.com/โรคหืด