ในทางแพทย์ ตา หมายถึง อวัยวะส่วนที่เป็นลูกตา (Eyeball) ซึ่งเป็นอวัยวะส่วนที่ทำหน้าที่ในการมองเห็น โดยส่วนประกอบสำคัญของตาที่เกี่ยวข้องกับการมองเห็น คือ กระจกตา แก้วตา และจอตา (อ่านเพิ่มเติมในบทความ เรื่อง กายวิภาคและสรีรวิทยาของตา)
อ่านเนื้อหาทั้งหมดโดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
ทางการแพทย์ อาการ ตาค้าง/ตาตั้ง/ตาแข็ง เป็นอาการผิดปกติทางตาอาการหนึ่ง ซึ่งพบเกิดร่วมกับอาการชัก โดยเกิดจากมีความผิดปกติเกิดขึ้นที่สมองส่วนกลาง (Mid brain)
โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
“เคือง” จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 หมายถึง ระคาย เช่น เคืองตา โดย “ระคาย” คือ ละอองที่ทำให้คายคัน (คาย คือ อาการที่รู้สึกว่าผงหรือขนกระทบตัว)
โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง สกาวรัตน์ คุณาวิศรุต
ก่อนตั้งครรภ์ควรต้องวางแผน โดยต้องปรึกษาจักษุแพทย์และสูตินรีแพทย์ก่อนเสมอ เพื่อควบคุมโรคเหล่านั้นให้ได้ดีก่อนตั้งครรภ์เสมอ
โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
จานประสาทตา หรือบางท่านเรียกว่า ขั้วประสาทตา คือ ตำแหน่งที่เป็นจุดรวมของแอกซอนของเซลล์ประสาทของจอตา โดยเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นประสาทตา
โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
ความดันลูกตา หรือ ความดันในลูกตาหรือ ความดันตา ในทางการแพทย์ เรียกย่อว่า ไอโอพี (IOP, Intra ocular pressure)
