มะเร็งกระดูกอ่อน หรือ คอนโดรซาร์โคมา(Chondrosarcoma)
- โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ แพทย์หญิง พวงทอง ไกรพิบูลย์
- 10 ตุลาคม 2563
- Tweet
- บทนำ:คือมะเร็งอะไร? พบบ่อยไหม?
- มะเร็งกระดูกอ่อนมีกี่ชนิด?
- มะเร็งกระดูกอ่อนมีสาเหตุ/ปัจจัยเสี่ยงเกิดได้อย่างไร?
- มะเร็งกระดูกอ่อนมีอาการอย่างไร?
- ควรพบแพทย์เมื่อไหร่?
- แพทย์วินิจฉัยมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
- มีการแบ่งระยะโรคมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
- รักษามะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
- ดูแลตนเองอย่างไร?ควรพบแพทย์ก่อนนัดเมื่อไหร่?
- มะเร็งกระดูกอ่อนมีการพยากรณ์โรคอย่างไร?
- มีวิธีตรวจคัดกรองมะเร็งกระดูกอ่อนไหม?
- ป้องกันมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
- บรรณานุกรม
- มะเร็ง (Cancer)
- เนื้องอก (Tumor)
- มะเร็งกระดูก (Bone cancer)
- เนื้องอกกระดูก (Benign bone tumor)
- กระดูกหัก (Bone fracture)
- โรคทางพันธุกรรม (Genetic disorder)
- ยารักษาแบบจำเพาะต่อเซลล์มะเร็ง ยารักษาตรงเป้า (Targeted Cell Therapy)
- การฉายรังสีรักษา เทคนิคการฉายรังสี (External irradiation)
- รังสีรักษา ฉายรังสี ใส่แร่ (Radiation therapy)
- ยาเคมีบำบัด (Cancer chemotherapy)
- ทีเอ็นเอ็ม ระยะโรคมะเร็งทีเอ็นเอ็ม (TNM cancer staging)
บทนำ:คือมะเร็งอะไร? พบบ่อยไหม?
มะเร็งกระดูกอ่อน หรือ คอนโดรซาร์โคมา (Chondrosarcoma)คือ โรคมะเร็งที่เกิดจากเซลล์กระดูกสร้างกระดูกอ่อนมากเกินปกติและสร้างตลอดเวลา โดยร่างกายไม่สามารถควบคุมการเจริญเติบโต/การแบ่งตัวรวมถึงการสร้างกระดูกอ่อนของเซลล์เหล่านี้ได้ จึงเกิดเป็นก้อนเนื้อมะเร็งขึ้น กล่าวคือ เซลล์มะเร็งเหล่านี้จะรุกราน/ลุกลามทำลายกระดูกชิ้นที่เกิดโรคจนเสียหายทำงานไม่ได้ และรุกราน/ลุกลามเข้าสู่อวัยวะข้างเคียง, ต่อมน้ำเหลืองข้างเคียง, ในที่สุดจะแพร่กระจายทางกระแสเลือด/โลหิตเข้าสู่อวัยวะต่างๆทั่วร่างกาย ที่พบบ่อยคือ สู่ปอด นอกจากนั้นยังสามารถแพร่กระจายเข้าสู่ระบบน้ำเหลืองไปยังต่อมน้ำเหลืองต่างๆได้ทั่วร่างกายเช่นกัน
มะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา เกิดได้กับกระดูกทุกชิ้นในร่างกายแต่พบบ่อยที่ กระดูกเชิงกราน รองๆลงไปคือ กระดูกต้นขา ซี่โครง กระดูกต้นแขน กระดูกขา และกระดูกสะบัก
มะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา เป็นมะเร็งพบทั่วโลก แต่พบน้อย ไม่ขึ้นกับเชื้อชาติ พบทั้งในเพศชายและเพศหญิง เพศชายพบบ่อยกว่าเพศหญิงเล็กน้อย และพบทุกวัยรวมถึงในเด็ก (นิยามคำว่าเด็ก) แต่มักพบในวัย 40-50ปีขึ้นไป
เนื่องจากเป็นโรคพบน้อย สถิติเกิดของมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมามักรายงานรวมอยู่ในมะเร็งกระดูก(Bone cancer หรือ Bone sarcoma) ในประเทศไทยรายงานรวมอยู่ในมะเร็งกระดูกทั้งหมดเช่นกัน ซึ่งรายงานจากสถาบันมะเร็งแห่งชาติไทยปี ค.ศ 2018 พบมะเร็งกระดูกในเพศชาย1.4 รายต่อประชากรชายไทย1แสนคน และพบในเพศหญิง 1.3 รายต่อประชากรหญิงไทย1แสนคน
มะเร็งกระดูกอ่อนมีกี่ชนิด?
มะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา แบ่งย่อยได้หลายชนิดย่อย เช่น
ก. แบ่งตามอัตราการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็ง: แบ่งเป็น 2กลุ่ม คือ
- ชนิดเซลล์แบ่งตัวต่ำ(Grade1 ย่อว่า G1): กลุ่มนี้มีการพยากรณ์โรคที่ดี โรคมักไม่แพร่กระจายทางกระแสเลือด
- ชนิดเซลล์แบ่งตัวสูง: เรียงตามลำดับจากแบ่งตัวน้อย/รุนแรงน้อยกว่าไปหามาก คือ Grade2(G2), Grade3(G3), Grade4(G4) ปัจจุบันนิยมรวม G3,4เข้าด้วยกันเป็น G3 มะเร็งฯกลุ่มนี้มีการพยากรณ์โรคไม่ดี โรคมีโอกาสย้อนกลับเป็นซ้ำหลังผ่าตัดสูง(20-40%) รวมถึงมีการแพร่กระจายทางกระแสเลือดสูงขึ้นตามลำดับของการแบ่งตัวที่สูงขึ้น(10 -70% ขึ้นกับ G ที่สูงขึ้น)
ข. แบ่งตามลักษณะพยาธิวิทยาเนื้อเยื่อ: โดยแบ่งเป็นชนิดย่อยได้หลากหลาย ที่พบบ่อย คือ
- Conventional chondrosarcoma หรือ Primary central chondrosarcoma คือ มะเร็งเกิดจากเนื้อเยื่อส่วนในที่เป็นที่อยู่ของไขกระดูก(Medullary cavity) พบได้ ประมาณ 85-90%ของมะเร็งกระดูกอ่อนทั้งหมด ซึ่งมะเร็งกลุ่มนี้อีกชื่อคือ Hyaline/Myxoid chondrosarcoma
- นอกนั้นคือชนิดที่พบได้น้อย ได้แก่
- Dedifferentiated chondrosarcoma: เป็นมะเร็งชนิดการพยากรณ์โรคไม่ดี เซลล์มะเร็งแบ่งตัวสูง มีโรคย้อนกลับเป็นซ้ำหลังผ่าตัดและแพร่กระจายฯสูง
- Clear cell chondrosacoma: เซลล์มีการแบ่งตัวต่ำ มีการพยากรณ์โรคที่ดี แต่มีรายงานโรคแพร่กระจายได้10-20ปีหลังผ่าตัด
- Mesenchymal chondrosarcoma: เป็นชนิดพบทั้งในคนอายุน้อยและในคนอายุมาก และพบเกิดได้ทั้งในกระดูกและในเนื้อเยื่ออ่อนชนิดต่างๆ เป็นชนิดมีการพยากรณ์โรคไม่ดี เพราะเซลล์มะเร็งแบ่งตัวสูง
Secondary peripheral chondrosacoma: คือ มะเร็งเกิดจากเนื้อเยื่อที่เป็นส่วนให้ความแข็งแรงคือตัวกระดูก พบได้ประมาณ 10-15%ของมะเร็งกระดูกอ่อนทั้งหมด
อื่นๆ: ที่พบน้อยมาก เช่น
- Juxtacortical chondrosarcoma หรือ Periosteal chondrosarcoma เป็นชนิดเกิดในส่วนเนื้อเยื่อหุ้มกระดูก มีการพยากรณ์โรคดีระดับปานกลาง เพราะเซลล์มะเร็งเป็นชนิดแบ่งตัวน้อย
มะเร็งกระดูกอ่อนมีสาเหตุ/ปัจจัยเสี่ยงเกิดได้อย่างไร?
ปัจจุบัน ยังไม่ทราบสาเหตุเกิดแต่มีรายงานว่าปัจจัยเสี่ยงเกิดมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา ได้แก่
- ผู้ป่วยที่เคยเป็นมะเร็งในเด็กที่เคยได้รับการรักษาด้วย ยาเคมีบำบัด และ/หรือรังสีรักษา(รังสีรักษา-ฉายรังสี-ใส่แร่)
- ผู้ป่วยที่เป็นโรคกระดูกชนิดที่พบน้อย ที่เรียกว่า โรคพาเจ็ทกระดูก(Paget disease of bone คือ โรคที่เซลล์กระดูกอักเสบเรื้อรังโดยไม่ได้เกิดจากการติดเชื้อ เป็นโรคยังไม่ทราบสาเหตุชัดเจน)
- ผู้ป่วยเนื้องอกกระดูกชนิดต่างๆที่เกิดจากโรคทางพันธุกรรมซึ่งเป็นโรคพบน้อยมากๆทั้งชนิดพันธุกรรมที่ถ่ายทอดได้ และ ชนิดพันธุกรรมที่ถ่ายทอดไม่ได้ แนะนำอ่านเพิ่มเติมในเว็บ haamor.com บทความเรื่อง ‘เนื้องอกกระดูก’
- ผู้ป่วยเคยเป็นมะเร็งไตในเด็ก (มะเร็งวิมส์)
มะเร็งกระดูกอ่อนมีอาการอย่างไร?
อาการของมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา:
ก. อาการที่ขึ้นกับตำแหน่งกระดูกที่เกิดโรคว่าเป็นกระดูกที่อยู่ส่วนไหนของร่างกายและทำหน้าที่อะไร ดังนั้นอาการในแต่ละผู้ป่วยจึงแตกต่างกัน เช่น
- มะเร็งฯที่กระดูกขา: จะมีผลต่อการเคลื่อนไหวผิดปกติของข้อ/ขาส่วนนั้นๆ
- หรือถ้าเป็นกระดูกเชิงกราน: อาจมีผลให้ปวดอุ้งเชิงกรานตรงรอยโรคเรื้อรังหรือปัสสาวะบ่อย หรือท้องผูกเรื้อรังผิดปกติจากก้อนมะเร็งกดเบียดทับกระเพาะปัสสาวะและ/หรือลำไส้ใหญ่/ไส้ตรง
ข. อาการที่เหมือนกันในผู้ป่วยทุกราย: เช่น
- คลำพบก้อนเนื้อในบริเวณเกิดโรค ก้อนโตค่อนข้างเร็ว ทั่วไปเมื่อผู้ป่วยพบแพทย์ก้อนมักมีขนาดตั้งแต่ 5 ซม. ขึ้นไป
- เจ็บปวดกระดูกตรงที่เกิดโรค/รอยโรค ปวดเรื้อรัง อาการปวดมักรุนแรงขึ้นช่วงกลางคืนจนรบกวนต่อการนอน
- รู้สึกแน่นตรงตำแหน่งของก้อน
- ถ้าก้อนเนื้อโตจนกดเบียดทับระบบน้ำเหลือง จะส่งผลให้เกิดการบวมในอวัยวะส่วนนั้น เช่น ขาบวมทั้งขาด้านเดียวกับโรคเมื่อเกิดโรคที่กระดูกเชิงกราน เป็นต้น
ควรพบแพทย์เมื่อไหร่?
เมื่อมีอาการดังกล่าวใน ‘หัวข้อ อาการฯ’ และอาการไม่ดีขึ้นจากการดูแลตนเองใน 1-2สัปดาห์ ควรรีบพบแพทย์/มาโรงพยาบาล แต่ถ้าอาการเลวลงควรรีบมาโรงพยาบาล ไม่ต้องรอจนถึง1-2 สัปดาห์
แพทย์วินิจฉัยมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
แพทย์วินิจฉัยมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมาได้ด้วยวิธีการเดียวกับการวินิจฉัยมะเร็งกระดูก ได้แก่
- จากซักถามประวัติอาการผู้ป่วย ประวัติอุบัติเหตุ ประวัติมะเร็งในครอบครัว ประวัติการรักษาโรคในอดีต
- การตรวจร่างกาย
- การตรวจดูและคลำกระดูกส่วนเกิดโรค
- การตรวจภาพกระดูกด้วยเอกซเรย์ธรรมดา หรือ เอกซเรย์คอมพิวเตอร์(ซีทีสแกน) หรือ เอมอาร์ไอ
- แต่ที่ให้ผลแน่นอน คือ การตัดชิ้นเนื้อจากก้อนเนื้อในกระดูกที่เกิดโรคเพื่อการตรวจทางพยาธิวิทยา
นอกจากนั้น คือการตรวจเพื่อจัดระยะโรคมะเร็งและเพื่อประเมินสุขภาพของผู้ป่วย เช่น
- ตรวจเลือด ซีบีซี (CBC)เพื่อดูการทำงานของไขกระดูก
- การตรวจปัสสาวะดูการทำงานของไต
- ตรวจเลือดดูการทำงานของตับและไต
- ตรวจภาพปอดด้วย เอกซเรย์ เพื่อดู โรคปอด โรคหัวใจ และการแพร่กระจายของ มะเร็งกระดูกอ่อนแพร่กระจายสู่ปอด
- อาจมีการตรวจภาพตับด้วยอัลตราซาวด์ดูมะเร็งฯแพร่กระจายมาตับ
- อาจมีการสะแกนภาพกระดูกทั้งตัว (สะแกนกระดูก) เพื่อหาการแพร่กระจายของโรคสู่กระดูกชิ้นอื่นๆ หรือดูการเกิดโรคหลายจุดในกระดูกชิ้นเดียวกัน ทั้งนี้ขึ้น กับ ระยะโรค ชนิดของเซลล์มะเร็ง และดุลพินิจของแพทย์
มีการแบ่งระยะโรคมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
มะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมาแบ่งระยะโรคเช่นเดียวกับมะเร็งกระดูก ตามการจัดระยะโรคขององค์กรด้านโรคมะเร็ง สหรัฐอเมริกา (American Joint Committee on Cancer ย่อว่า AJCC) ปัจจุบันคือ 8 th edition โดยจัดระยะตามตำแหน่งกระดูกที่เกิดโรคเป็น3กลุ่มหลัก คือ
- กลุ่มโรคเกิดที่กระดูก ขา แขน ลำตัว กะโหลก และใบหน้า
- กลุ่มโรคเกิดที่กระดูกสันหลัง
- กลุ่มโรคเกิดที่กระดูกเชิงกราน
ก: ระยะโรคของมะเร็งฯที่โรคเกิดที่กระดูก ขา แขน ลำตัว กะโหลก และใบหน้า
- ระยะ1: มะเร็งรุกราน/ลุกลามเฉพาะที่กระดูก และเซลล์มะเร็งเป็นชนิด G1 แบ่งเป็นระยะย่อย คือ
- ระยะ1a: ก้อนมะเร็งขนาดโตไม่เกิน 8 ซม.
- ระยะ1b: ก้อนมะเร็งขนาดโตมากกว่า 8 ซม.ขึ้นไป หรือ มีหลายก้อนมะเร็งในกระดูกชิ้นเดียวกัน
- ระยะ2: แบ่งเป็น 2 ระยะย่อย คือ
- ระยะ2a: ก้อนมะเร็งขนาดโตไม่เกิน8ซม.และเซลล์แบ่งตัวสูงระดับ G2, G3(G3,G4)
- ระยะ2b: ก้อนมะเร็งขนาดโตมากกว่า8ซม.ขึ้นไป และเซลล์แบ่งตัวสูงระดับ G2,G3 (G3,G4)
- ระยะ3: มีก้อนมะเร็งหลายก้อนในกระดูกชิ้นเดียวกัน และเซลล์แบ่งตัวสูงระดับ G2,G3(G3,G4)
- ระยะ4: เป็นระยะรุนแรงมาก เป็นระยะรักษาหายยาก การพยากรณ์โรคแย่ที่สุด แบ่งย่อย เป็น
- ระยะ4a: มีโรคแพร่กระจาย เฉพาะปอด
- ระยะ4b: มีโรคแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่นๆนอกเหนือจากปอด(เช่น ตับ กระดูกชิ้นอื่นๆ) ที่รวมถึงต่อมน้ำเหลืองที่อยู่ไกลจากกระดูกที่เกิดมะเร็งฯ เช่น เป็นมะเร็งฯกระดูกขาและโรคแพร่กระจายไปต่อมน้ำเหลืองเหนือกระดูกไหปลาร้าหรือในช่องอก เป็นต้น
ข. ระยะโรคของมะเร็งฯที่โรคเกิดที่กระดูกสันหลัง: ปัจจุบันใช้การจัดระยะโรคแบบทีเอ็นเอ็ม(TNM staging, แนะนำอ่านรายละเอียดจากเว็บ haamor.com) ได้แก่
- T(Tumor ย่อว่าT): แบ่งย่อยเป็น T1-4
- T1=โรคจำกัดที่กระดูกสันหลังเพียง1-2ข้อที่ต่อเนื่องกัน
- T2=โรคจำกัดกระดูกสันหลัง3ข้อที่ต่อเนื่องกัน
- T3=โรคจำกัดกระดูกสันหลังมากกว่า3ข้อที่ต่อเนื่องกัน หรือ กระดูกสันหลังมากกว่า 1ข้อที่ไม่ต่อเนื่องกัน
- T4=โรคลุกลามเข้าไขสันหลัง และ/หรือหลอดเลือดขนาดใหญ่
- N(Node ย่อว่าN): โรคลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง แบ่งย่อยเป็น N0-1
- N0=โรคยังไม่ลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง
- N1=โรคลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง
- M(Distant metastasis ย่อว่า M): โรคแพร่กระจายทางกระแสเลือดไปยังอวัยวะต่างๆทั่วร่างกาย(มักแพร่กระจายไปปอด) และ/หรือระบบน้ำเหลือง แบ่งย่อยเป็นM0-1
- M0= ยังไม่มีการแพร่กระจายฯ
- M1=โรคแพร่กระจายฯแล้ว
ค. ระยะโรคของมะเร็งฯที่โรคเกิดที่กระดูกเชิงกราน : ปัจจุบันใช้การจัดระยะโรคแบบทีเอ็นเอ็ม(TNM staging) ได้แก่
- T(Tumor ย่อว่าT): แบ่งย่อยเป็น T1-4
- T1=โรคจำกัดในกระดูกเชิงกรานเพียงส่วนเดียว แบ่งย่อยเป็น
- T1a=ก้อนมะเร็งโตไม่เกิน 8 ซม.
- T1b=ก้อนมะเร็งโตเกิน8ซม.
- T2=โรคจำกัดในกระดูกเชิงกรานเพียงส่วนเดียวแต่ลุกลามออกนอกกระดูก หรือ โรคลุกลาม2ส่วนของกระดูกเชิงกรานแต่ยังไม่ลุกลามออกนอกกระดูก แบ่งเป็น 2 ระยะย่อยคือ
- T2a=ก้อนมะเร็งโตไม่เกิน 8 ซม.
- T2b=ก้อนมะเร็งโตเกิน8ซม.
- T3=โรคลุกลามเข้ากระดูกเชิงกราน2ส่วนและลุกลามออกนอกกระดูก แบ่งเป็น 2 ระยะย่อย คือ
- T3a=ก้อนมะเร็งโตไม่เกิน 8 ซม.
- T3b=ก้อนมะเร็งโตเกิน8ซม.
- T4=โรคลุกลามเข้ากระดูกเชิงกราน3ส่วน หรือลุกลามเข้าข้อต่อระหว่างกระดูกเชิงกรานกับกระดูกใต้กระเบนเหน็บ แบ่งเป็น 2ระยะย่อย คือ
- T4a=โรคลุกลามเข้าข้อต่อระหว่างกระดูกเชิงกรานกับกระดูกใต้กระเบนเหน็บ
- T4b=โรคลุกลามเข้าหลอดเลือดใหญ่ในอุ้งเชิงราน(ท้องน้อย)
- T1=โรคจำกัดในกระดูกเชิงกรานเพียงส่วนเดียว แบ่งย่อยเป็น
- N(Node ย่อว่าN): โรคลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง แบ่งย่อยเป็น N0-1
- N0=โรคยังไม่ลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง
- N1=โรคลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองใกล้ก้อนมะเร็ง
- M(Distant metastasis ย่อว่า M): โรคแพร่กระจายทางกระแสเลือดไปยังอวัยวะต่างๆทั่วร่างกาย(มักแพร่กระจายไปปอด) และ/หรือระบบน้ำเหลือง แบ่งย่อยเป็นM0-1
- M0= ยังไม่มีการแพร่กระจายฯ
- M1=โรคแพร่กระจายฯแล้ว
รักษามะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
การรักษาหลักของมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา คือ การผ่าตัดเอาก้อนมะเร็งออกให้ได้ทั้งหมดทั้งจากการมองด้วยตาเปล่าและจากการตรวจก้อนเนื้อหลังผ่าตัดด้วยการตรวจทางพยาธิวิทยา บางครั้งอาจจำเป็นต้องตัดกระดูกชิ้นนั้นออกทั้งชิ้น
กรณีผ่าตัดได้ไม่หมด, หรือ ผ่าตัดไม่ได้, หรือกรณีเซลล์มะเร็งเป็นชนิดรุนแรง, และ/หรือมีการแบ่งตัวสูง(G2, G3, หรือG4), แพทย์จะพิจารณาให้การรักษาต่อเนื่องด้วยรังสีรักษา(รังสีรักษา-ฉายรังสี-ใส่แร่) และ/หรือร่วมกับยาเคมีบำบัด อย่างไรก็ตามมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมามีการตอบสนองที่ไม่ดีต่อทั้งรังสีรักษาและยาเคมีบำบัด
ในส่วนยารักษาตรงเป้า/ ยารักษาแบบจำเพาะต่อเซลล์มะเร็ง ยังอยู่ในขั้นตอนการศึกษาทางการแพทย์
ดูแลตนเองอย่างไร?ควรพบแพทย์ก่อนนัดเมื่อไหร่?
การดูแลตนเองและการดูแลผู้ป่วยมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา จะคล้ายกับการดูแลตนเอง/การดูแลผู้ป่วยมะเร็งทุกชนิดรวมถึงมะเร็งกระดูก ปรับใช้ด้วยกันได้ ซึ่งที่สำคัญคือ
- ปฏิบัติตาม แพทย์ พยาบาล แนะนำ
- กินยา/ใช้ยาต่างๆที่แพทย์สั่งอย่างถูกต้อง ไม่หยุดยาเองโดยไม่ปรึกษาแพทย์ก่อน
- พบแพทย์/มาโรงพยาบาลตามแพทย์นัดเสมอ
นอกจากนั้น แนะนำอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมในเว็บ haamor.com บทความเรื่อง
- การดูแลตนเองเมื่อป่วยเป็นโรคมะเร็งและการดูแลผู้ป่วยโรคมะเร็ง และเรื่อง
- การดูแลตนเอง การดูแลผู้ป่วยเคมีบำบัด
มะเร็งกระดูกอ่อนมีการพยากรณ์โรคอย่างไร?
- อาการต่างๆเลวลง เช่น ก้อนเนื้อแตกเป็นแผล หรือมีเลือดออกจากก้อนเนื้อมาก แผลผ่าตัดเป็นหนอง หรือ สงสัยมีก้อนเนื้อเกิดใหม่ตรงรอยผ่าตัด
- มีอาการอื่นที่ไม่เคยมีมาก่อน เช่น มีไข้โดยเฉพาะเมื่อเกิดร่วมกับอาการท้องเสีย
- มีผลข้างเคียงต่อเนื่องจากยาที่แพทย์สั่งจนกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน เช่น วิงเวียนศีรษะมาก ท้องผูกเรื้อรัง
- กังวลในอาการ
มีวิธีตรวจคัดกรองมะเร็งกระดูกอ่อนไหม?
การพยากรณ์โรค/ความรุนแรงของมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา ขึ้นกับหลายปัจจัย ที่สำคัญ ได้แก่
- ก้อนมะเร็งเกิดกับกระดูกชิ้นใด เช่น ถ้าเกิดกับกระดูกส่วนลำตัว การพยากรณ์โรคแย่กว่าเกิดกับกระดูก ขา แขน
- ขนาดก้อนมะเร็ง ยิ่งขนาดใหญ่ การพยากรณ์โรคยิ่งไม่ดี
- ไม่สามารถผ่าตัดรักษาได้: การพยากรณ์โรคไม่ดี
- ผ่าตัดก้อนมะเร็งออกได้ไม่หมด: การพยากรณ์โรคไม่ดี
- มะเร็งเป็นชนิดมีการแบ่งตัวของเซลล์สูง: การพยากรณ์โรคไม่ดี
- ระยะโรค ยิ่งระยะโรคสูงขึ้น การพยากรณ์โรคยิ่งเลวลง
- อายุ: ยิ่งอายุมากขึ้น หรือ กลุ่มเด็กเล็ก(นิยามคำว่าเด็ก) การพยากรณ์โรคไม่ดี
- สุขภาพโดยรวมของผู้ป่วย ยิ่งมีโรคประจำตัวเรื้อรัง การพยากรณ์โรคไม่ดี
อนึ่ง ในเรื่องอัตรารอดที่ห้าปี เนื่องจากมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา พบได้น้อย จึงมักมีจำนวนผู้ป่วยน้อยเกินไปในทางสถิติที่จะรายงานอัตรารอดตามระยะต่างๆของโรค อย่างไรก็ตาม ในภาพรวม อัตรารอดที่ห้าปี จะประมาณดังนี้
- กรณีอยู่ในกลุ่มมีการพยากรณ์โรคที่ดีที่รวมถึงที่แพทย์สามารถผ่าตัดก้อนมะเร็งออกได้หมด อัตรารอดที่ห้าปี ประมาณ 70-80%หลังการรักษา
- กรณีอยู่ในกลุ่มมีการพยากรณ์โรคดีระดับปานกลาง อัตรารอดฯ ประมาณ 30- 50%
- กรณีอยู่ในกลุ่มการพยากรณ์โรคไม่ดี ผู้ป่วยมักตายใน 1-2 ปี หลังการรักษา
ป้องกันมะเร็งกระดูกอ่อนอย่างไร?
เนื่องจากเป็นโรคพบน้อย ไม่เป็นปัญหาทางสาธารณะสุข จึงส่งผลให้ยังไม่มีการศึกษาวิจัยอย่างจริงจังในการหาวิธีตรวจคัดกรองมะเร็งกระดูกอ่อนหรือคอนโดรซาร์โคมา ปัจจุบันจึงยังไม่มีวิธีตรวจคัดกรองให้พบมะเร็งชนิดนี้ตั้งแต่แรกเกิดขณะยังคลำก้อนเนื้อไม่ได้หรือยังไม่มีอาการ
บรรณานุกรม
- AJCC cancer staging manual, 8th ed.
- Gelderblom, H. et al. The Oncologist 2008;13:320-329
- Imsamran, W. et al. (2018). Cancer in Thailand Vol ix, 2013-2015, National Cancer Institute, Ministry of Public Health. Thailand
- Polychronidou, G. et al. Future Oncology 2017;13(7):637-648
- https://en.wikipedia.org/wiki/Chondrosarcoma [2020,Oct3]
- https://emedicine.medscape.com/article/1258236-overview#showall [2020,Oct3]
- http://www.ncin.org.uk/publications/data_briefings/bone_sarcomas_incidence_and_survival [2020,Oct3]
- http://sarcomahelp.org/chondrosarcoma.html#tpm1_2 [2020,Oct3]