ท่อนำไข่ (Uterine tube)

ท่อนำไข่ ในภาษาอังกฤษมีใช้หลายคำนอกจาก Uterine tube คือ Salphinx (Salphinges, เป็นพหูพจน์), Oviduct และ Follopian tube ซึ่งท่อนำไข่เป็นหนึ่งในอวัยวะภาย ในของเพศหญิง มีอยู่ 2 ท่อ ซ้ายและขวา ปลายด้านหนึ่งของท่อนำไข่เป็นส่วนต่อจากส่วนฐาน /ส่วนบนซ้ายและขวาของมดลูก โดยทางเดินภายในท่อนำไข่จะติดต่อกับโพรงมดลูก

ท่อนำไข่ มีหน้าที่นำไข่และอสุจิให้มาผสมกันในท่อนำไข่ และนำไข่ที่ผสมแล้วกลับสู่โพรงมดลูก เพื่อการฝังตัวในเยื่อบุมดลูก เพื่อการเจริญเป็นการตั้งครรภ์ปกติ

ท่อนำไข่เป็นท่อมีขนาดยาวประมาณ 10 เซนติเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติ เมตร ปลายอีกด้านหนึ่งที่ไม่ได้ต่อจากมดลูกจะไปสิ้นสุดที่รังไข่ โดยจะเปลี่ยนรูปเป็นลักษณะคล้ายนิ้วมือหลายๆนิ้วโอบหุ้มอยู่รอบๆรังไข่ เพื่อทำหน้าที่กวาดจับไข่ (เมื่อมีการตกไข่) ให้เข้าสู่ภายในท่อนำไข่ ซึ่งเมื่อมีเพศสัมพันธ์ในช่วงตกไข่ อสุจิจะเดินทางจากช่องคลอด ผ่านเข้าโพรงมดลูก เข้าสู่ท่อนำไข่ และมักจะมาพบกับไข่ในบริเวณตอนกลางของท่อนำไข่ แล้วเกิดการผสมพันธุ์กับไข่ หลังจากนั้น ไข่ที่ผสมเรียบร้อยแล้ว ก็จะเดินทางย้อนกลับเข้าสู่โพรงมดลูก และฝังตัวในเยื่อบุมดลูก เจริญเติบโตเกิดเป็นการตั้งครรภ์ตามปกติ แต่ถ้าไข่ที่ผสมแล้วไม่เดิน ทางกลับเข้าโพรงมดลูก แต่กลับไปฝังตัวในผนังท่อนำไข่แทน จะก่อให้เกิดการตั้งครรภ์ที่เรียก ว่า “ท้องนอกมดลูก”

โรคที่พบบ่อยของท่อนำไข่ คือ ท่อนำไข่อักเสบติดเชื้อจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และที่พบได้รองลงมา คือ ท้องนอกมดลูก

บรรณานุกรม

  1. Schnatz, R. et al. (2012). Uterine tube anatomy http://emedicine.medscape.com/article/1949193-overview#showall [2014,Jan1].