ของฝากจากน้ำท่วม (ตอนที่ 2)
- โดย วันทนีย์ โลหะประกิตกุล
- 19 มกราคม 2560
- Tweet
โดยเชื้อนี้จะแพร่กระจายผ่านน้ำปัสสาวะของสัตว์ที่ปล่อยลงสู่น้ำหรือดิน ซึ่งเชื้อจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือน โดยสัตว์ที่เป็นพาหะของแบคทีเรียชนิดนี้ ได้แก่
- วัว
- สุกร
- ม้า
- สุนัข
- สัตว์จำพวกหนู (Rodents)
- สัตว์ป่า
สัตว์ที่ติดเชื้อจะสามารถปล่อยเชื้อแบคทีเรียไปยังสิ่งแวดล้อมได้อย่างต่อเนื่องนานเป็นเดือนหรือเป็นปี โดยมนุษย์จะติดเชื้อด้วยการ
- สัมผัสกับฉี่ของสัตว์หรือของเหลวจากร่างกายของสัตว์ที่ติดเชื้อ (ยกเว้นน้ำลาย)
- สัมผัสกับน้ำ ดิน หรือ อาหาร ที่ปนเปื้อนฉี่ของสัตว์ที่ติดเชื้อ
โดยเชื้อจะเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ทางผิวหนังหรือเยื่อเมือก (Mucous membranes) เช่น ตา จมูก หรือ ปาก โดยเฉพาะผิวหนังที่เป็นแผลหรือรอยถลอกขีดข่วน การดื่มน้ำที่ปนเปื้อน ซึ่งการแพร่กระจายของโรคมักมีสาเหตุมาจากน้ำท่วม
นอกจากนี้โรคฉี่หนูยังติดต่อกันด้วยการว่ายน้ำ การเดินลุยน้ำหรือโคลน (Wading) การพายเรือคะยัก (Kayaking) การแข่งแพ (Rafting) และจากสุนัขเลี้ยง ส่วนการติดเชื้อจากคนสู่คนนั้นไม่ค่อยพบ
อาการของโรคฉี่หนูมีมากมาย โดยอาการที่พบมาก ได้แก่
- ไอแห้ง
- เป็นไข้ (38-40°C)
- ปวดศีรษะ
- ปวดกล้ามเนื้อ
- คลื่นไส้ อาเจียน
- ท้องเสีย
- หนาวสั่น
อาการที่พบรองลงมา ได้แก่
- ปวดท้อง
- เสียงปอดผิดปกติ
- ปวดกระดูก
- เยื่อบุตาอักเสบหรือตาแดง (Conjunctivitis)
บรรณานุกรม
1. Leptospirosis. https://www.cdc.gov/leptospirosis/ [2017, January 18].
2. Leptospirosis. https://medlineplus.gov/ency/article/001376.htm [2017, January 18].
3. Leptospirosis. http://emedicine.medscape.com/article/220563-overview [2017, January 18].
