พาร์กินสัน: ตอนที่ 16 ไม่สบายไปหมดทุกอย่างเลย

พาร์กินสัน-16


อาการของโรคพาร์กินสันนั้นมีอาการหลัก 2 กลุ่มอาการ กลุ่มอาการแรก คือ อาการทางด้านการเคลื่อนไหว (motor symptoms) และอาการที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหว (non-motor symptoms) อาการด้านการเคลื่อนไหวนั้นเรารู้จักกันมามากแล้วในเรื่องราวต่างๆ ก่อนหน้านี้ วันนี้เรามารู้จักให้ดีขึ้นเกี่ยวกับอาการกลุ่มที่ไม่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหว

อาการกลุ่มนี้มีหลากหลายอาการได้แก่ ปวดเมื่อย ท้องผูก ปัสสาวะบ่อย ปัสสาวะกลางคืน หงุดหงิด เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ ปวดขา อ่อนเพลีย ไม่สบายตัว ปวดหัว ตามองไม่ชัด ฝันร้าย นอนไม่หลับ ง่วงนอนกลางวัน วิงเวียนศีรษะ มึนชาแขนขา ซึมเศร้า เป็นต้น จะเห็นได้ว่าอาการหลากหลายจริงๆ

“หมอค่ะ พี่เป็นอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าชีวิตมันแย่มากๆ อะไรต่ออะไรก็ไม่ดีไปหมด ปวดเมื่อยทั้งตัว ท้องผูก กินอาหารก็ไม่ได้ นอนก็ไม่หลับ ปวดหัว ปวดขา ไม่อยากทำอะไรเลย บางครั้งคิดไปคิดมาจนอยากจะร้องไห้ ทำไมมันเป็นแบบนี้ ก่อนหน้านี้ก็สบายดีมาตลอด ตั้งแต่รักษากับหมอมา แต่ช่วง 2-3 เดือนมานี้ชีวิตมันแย่สุดๆ”

อาการที่ผู้ป่วยเล่ามานั้น คืออาการของกลุ่มที่ไม่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวในผู้ป่วยพาร์กินสัน อาการดังกล่าวก็เกิดจากการที่ร่างกายขาดสารสื่อประสาทโดปามีนและสารสื่อประสาทอื่นๆ บ้าง การแก้ไขที่สำคัญ คือ การอธิบายให้ผู้ป่วยทราบว่าอาการทั้งหมดนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของโรคพาร์กินสัน ไม่ใช่โรคที่ร้ายแรงอะไร ไม่ใช่อาการวิตกกังวลที่คิดไปเอง มันเป็นอาการของโรคจริงๆ นอกจากนี้ก็เน้นการทานยาให้เหมาะสม ปรับยาที่รักษาให้ดี หรือการเพิ่มยากลุ่มโดปามีนโดยตรง ซึ่งก็จะทำให้ผู้ป่วยดีขึ้น แต่ถ้ายังไม่ดีอีกก็อาจต้องใช้ยารักษาตามอาการ เช่น ยาแก้ภาวะซึมเศร้า ยาคลายเครียด ยานอนหลับถ้าจำเป็น

ทำไมต้องอธิบายให้ผู้ป่วยทราบว่าเป็นอาการของโรคไม่ได้เกิดจากการคิดเอง เพราะญาติผู้ป่วยมักไม่เข้าใจ คิดว่าเป็นจากผู้ป่วยเครียด คิดไปเอง ก็จะทำให้เกิดความไม่เข้าใจกันระหว่างผู้ป่วยกับญาติ ก็จะเกิดปัญหาเถียงกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง ผู้ป่วยยิ่งมีอาการแย่ลงไปอีกจากเรื่องการไม่เข้าใจกัน แค่มีปัญหาทางกายอย่างเดียวก็พอแล้ว อย่าให้มีปัญหาทางใจเพิ่มขึ้นอีกเลยครับ