คิดถึงแม่

drsomsaktalk-14


      

      “สวัสดีครับแม่ วันนี้วันแม่ผมไม่ได้ไปหาแม่นะครับ แม่สบายดีนะครับ แข็งแรง กินข้าวได้เยอะๆ นะครับแม่ หลานๆ และทุกคนสบายดีครับ” วันแม่ของทุกๆ ปี ถ้าผมไม่ได้ไปหาแม่ ผมก็จะโทรศัพท์ไปหา โดยเฉพาะช่วง 2-3 ปีหลังนี้ผมไม่ได้กลับบ้านไปหาแม่เลย เพราะด้วยข้ออ้าง คือ ติดธุระ มีงานที่ต้องทำ แม่ผมก็พูดทางโทรศัพท์ด้วยเสียงที่ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นัก เพราะแม่มีอายุ 90 กว่าปีแล้ว และเป็นโรคหลอดเลือดสมอง กระดูกพรุน เดินไม่ได้ ความจำก็ไม่ค่อยดีตามอายุและภาวะเจ็บป่วย ซึ่งทุกครั้งที่ผมโทรไปคุยแม่ก็จะจำเสียงผมได้เสมอ ถึงแม้จะพูดไม่ค่อยชัดเจน แม่ก็ไม่เคยลืมที่จะอวยพรให้ผมและครอบครัวโชคดี

      ทุกๆ ปีผมจะพาภรรยาและลูกไปหาแม่ช่วงเวลาที่ไปประชุมวิชาการที่พัทยา เพราะแม่ผมอยู่ที่ตลาดอำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา แต่ช่วง 5 ปีหลังจากที่เตี่ยผมเสียชีวิตด้วยโรคหลอดเลือดสมองและเกิดภาวะแทรกซ้อน สำลักอาหารปอดติดเชื้อ แม่ผมก็ได้ย้ายมาอยู่กับพี่สาวผมที่กรุงเทพ ผมและครอบครัวก็มาเยี่ยมแม่ช่วงวันครบรอบปีที่เตี่ยเสียชีวิต มาทำบุญให้เตี่ย แต่ละปีที่ผ่านไป แม่แก่ลงไปมาก เดินไม่สะดวกและต่อมาก็เดินเองไม่ได้ พูดก็ไม่ค่อยได้ แต่ถ้าเห็นหน้าหลาน หน้าผม และภรรยาก็ยังจำได้ เรียกชื่อถูกทุกคน

      เนื่องด้วยผมจะทำงานอยู่ที่ขอนแก่น จึงไม่ค่อยได้หาแม่เลย ต้องใช้เวลาที่ไปประชุมที่กรุงเทพ แล้วรีบไปหาแม่เป็นระยะเวลาสั้นๆ แล้วก็โทรหาแม่จากทุกสัปดาห์และค่อยๆ ห่างมากขึ้นเป็นเดือนละครั้ง เพราะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเนื่องจากแม่จะไม่ค่อยพูด เพราะพูดลำบากจากโรคหลอดเลือดสมองที่เป็น จึงไม่รู้จะคุยอะไรกับแม่เลย พี่สาวผมดูแลแม่อย่างดี พาแม่ไปเที่ยวตามที่ต่างๆ และกลับไปบ้านที่ตลาดบางคล้า แปดริ้ว ฉะเชิงเทราทุกสัปดาห์ เพื่อให้แม่ได้พบคนเก่าๆ ที่ตลาดบางคล้า จะได้ทบทวนความจำ และมีความสดชื่น ความสุขทุกครั้ง พี่สาวผมก็จะถ่ายรูปมาให้ดูเป็นระยะ ทุกครั้งที่ผมเห็นรูปแม่ ผมก็จะน้ำตาไหลออกมาเองทุกครั้ง ด้วยความคิดถึงแม่

      เมื่อถึงวันแม่ทุกๆ ปีที่ผมจะต้องโทรไปหาแม่แต่เช้า เพราะคิดว่าแม่ต้องรอโทรศัพท์จากผมที่เป็นลูกชายคนเดียว แต่ปีนี้ผมไม่สามารถโทรหาแม่ที่บางคล้าได้แล้วครับ คิดถึงแม่ครับ เพื่อนๆ ไปหาแม่ ไปไหว้แม่ พาครอบครัวไปด้วย ก่อนที่แม่จะไม่อยู่รอเราครับ คิดถึงแม่ รักแม่เสมอ