โนโรไวรัส (ตอนที่ 2)
- โดย วันทนีย์ โลหะประกิตกุล
- 25 กุมภาพันธ์ 2560
- Tweet
เชื้อโนโรไวรัสติดต่อได้ง่าย สามารถแพร่กระจายผ่านทางอาหารหรือน้ำ และยังสามารถติดต่อได้ด้วยการอยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ติดเชื้อ โดยอาการปวดท้อง อาเจียน จะเริ่มใน 24-48 ชั่วโมงหลังการติดเชื้อ และหายใน 1-3 วัน ซึ่งส่วนใหญ่จะหายได้เอง แต่สำหรับเด็กทารก ผู้สูงวัย และผู้ป่วยที่มีโรค การอาเจียนและท้องเสียอาจทำให้เกิดภาวะขาดน้ำอย่างรุนแรง ซึ่งต้องเข้ารับการรักษา
การติดเชื้อมักเกิดในสภาพแวดล้อมที่ปิดและแออัด เช่น ในโรงพยาบาล สถานพยาบาล (Nursing home)โรงเรียน และเรือสำราญ (Cruise ships)
โดยอาการติดเชื้อโนโรไวรัสทั่วไป ได้แก่
- คลื่นไส้
- อาเจียน
- ปวดท้อง
- ถ่ายเป็นน้ำ
- อ่อนเพลีย ไม่สบาย (Malaise)
- มีไข้ต่ำ
- ปวดกล้ามเนื้อ
อย่างไรก็ดี ผู้ติดเชื้อบางคนอาจไม่มีอาการแต่อย่างใด แต่สามารถแพร่เชื้อไวรัสให้ผู้อื่นได้เช่นกัน
การกำจัดเชื้อโนโรไวรัสทำได้ค่อนข้างยาก เพราะเชื้อสามารถทนต่ออุณหภูมิที่ร้อนและเย็น รวมถึงทนต่อสารที่ใช้ฆ่าเชื้อโรค (Disinfectants) ทั้งนี้ การแพร่กระจายของเชื้อมีช่องทางดังต่อไปนี้
- กินอาหารที่ปนเปื้อนเชื้อ
- ดื่มน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อ
- นำมือที่สัมผัสกับพื้นผิวหรือวัตถุที่ติดเชื้อแล้ว ไปสัมผัสกับปาก
- สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ติดเชื้อนี้ เช่น ดูแลผู้ป่วย กินอาหารหรือใช้ภาชนะร่วมกัน
โดยปัจจัยเสี่ยงในการติดเชื้อ ได้แก่
- การมีระบบภูมิต้านทานที่บกพร่อง (Impaired immune system)
- อยู่ในที่สถานที่ที่มีการปรุงอาหารไม่ถูกสุขลักษณะ
- อยู่กับเด็กในโรงเรียนเด็กก่อนวัยเรียน (Preschool) หรือศูนย์ดูแลเด็ก
- อยู่ในที่ปิด เช่น สถานพยาบาล (Nursing home) โรงแรม รีสอร์ต เรือสำราญ
บรรณานุกรม
1. Norovirus infection. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/norovirus/basics/definition/con-20029968 [2017, February 24]
2. Norovirus. https://www.cdc.gov/norovirus/ [2017, February 24]
