เซ็งจริงๆ เซ็งเรื้อรัง (ตอนที่ 2)

หน่วยงานป้องกันโรคติดต่อในสหรัฐอเมริกา (Centers for Disease Control = CDC) ได้ให้คำนิยามไว้ว่า คนที่เป็นโรคเซ็งเรื้อรังจะต้องมีอาการ 3 อย่างดังต่อไปนี้

  1. มีอาการเหนื่อยล้าเรื้อรังมานานกว่า 6 เดือน ติดต่อกัน ซึ่งไม่ได้มีสาเหตุจากการทำกิจกรรมที่ต้องใช้กำลังมาก
  2. อาการเหนื่อยล้ารบกวนต่อชีวิตประจำวันและการทำงาน
  3. มีอาการ 4 อย่างจากอาการ 8 อย่างนี้ควบคู่กันไป
    • อ่อนเพลียไม่สบายตัวหลังออกแรงเป็นเวลานานเกิน 24 ชั่วโมง
    • นอนหลับไม่สนิท นอนไม่เต็มอิ่ม ตื่นขึ้นมาไม่สดชื่น (Unrefreshing sleep)
    • มีความบกพร่องของความจำระยะสั้น หรือสมาธิไม่ดี
    • ปวดกล้ามเนื้อ
    • ปวดข้อต่างๆ โดยไม่มีการอักเสบ บวม แดง
    • ปวดศีรษะที่มีลักษณะการปวดและความรุนแรงต่างจากที่เคยเป็นมาก่อน
    • เจ็บต่อมน้ำเหลืองที่คอหรือที่รักแร้
    • เจ็บคออยู่เรื่อยๆ

นอกจากอาการข้างต้นแล้ว ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการดังต่อไปนี้ร่วมด้วย คือ

  • ปวดช่องท้อง
  • แพ้แอลกอฮอล์ (Alcohol intolerance)
  • ท้องอืด (Bloating)
  • เจ็บหน้าอก
  • ไอเรื้อรัง
  • ท้องเสีย (Diarrhea)
  • เวียนศีรษะ (Dizziness)
  • ตาหรือปากแห้ง
  • ปวดหู
  • หัวใจเต้นผิดปกติ
  • ปวดขากรรไกร
  • ข้อตึงหลังตื่นนอนตอนเช้า (Morning Stiffness)
  • คลื่นไส้ (Nausea)
  • เหงื่อออกกลางคืน (Night sweats)
  • มีปัญหาทางจิตใจ (เช่น ซึมเศร้าหดหู่ หงุดหงิดฉุนเฉียว วิตกกังวล ตื่นตระหนก)
  • หายใจลำบาก (Shortness of breath)
  • น้ำหนักลด
แหล่งข้อมูล
  1. Chronic Fatigue Syndrome (CFS) http://www.cdc.gov/cfs/general/index.html [2014, April 28].