หมาก็บ้า คนก็ตาย (ตอนที่ 2)
- โดย วันทนีย์ โลหะประกิตกุล
- 19 กันยายน 2559
- Tweet
เมื่อเชื้อโรคพิษสุนัขบ้าเข้าสู่ร่างกาย เชื้อจะอาศัยอยู่ในกล้ามเนื้อและชั้นใต้ผิวหนังซึ่งเป็นชั้นไขมัน (Subcutaneous tissue) โดยเชื้อจะแบ่งตัวก่อนที่จะแพร่ไปยังระบบประสาท ไขสันหลัง และสมอง และเมื่อเชื้อเข้าถึงระบบประสาทส่วนกลางได้แล้ว เชื้อจะแบ่งตัวอย่างรวดเร็วและแพร่ไปยังต่อมน้ำลาย ปอด ไต และอวัยวะอื่นๆ ทั้งนี้โดยมีระยะเวลาในการฟักตัวประมาณ 1-3 เดือน
เมื่ออาการเริ่มปรากฏ นั่นหมายความว่า โรคได้พัฒนาไปมากจนใกล้จะทำให้คนๆ นั้นเสียชีวิตได้ ดังนั้น คนที่ถูกสัตว์กัดจึงควรเข้ารับการฉีดวัคซีนเพื่อป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าโดยเร็ว
อาการสามารถปรากฏได้เร็วที่สุดภายใน 1 สัปดาห์หลังการติดเชื้อ โดยอาการเบื้องต้นของโรคพิษสุนัขบ้าอาจจะดูคล้ายอาการเป็นหวัด และอาการทั่วไปที่เกิดขึ้น ได้แก่
- เป็นไข้
- ปวดศีรษะ
- คลื่นไส้
- อาเจียน
- หงุดหงิด กระสับกระส่าย (Agitation)
- วิตกกังวล (Anxiety)
- สับสน (Confusion)
- อยู่ไม่นิ่ง อยู่ไม่สุข (Hyperactivity)
- กลืนลำบาก
- น้ำลายไหลมาก
- กลัวน้ำ (Hydrophobia)
- ไวต่อแสง (Photophobia)
- กลัวลม (Aerophobia)
- ประสาทหลอน (Hallucinations)
- นอนไม่หลับ (Insomnia)
- เป็นอัมพาตบางส่วน (Partial paralysis)
ทั้งนี้ ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคพิษสุนัขบ้า ได้แก่
- การมีกิจกรรมที่ต้องสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อ เช่น การสำรวจถ้ำที่มีค้างคาวอาศัยอยู่ เป็นต้น
- การทำงานในห้องแล้ปที่มีเชื้อพิษสุนัขบ้า
- ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ คอ หรือ มือ ซึ่งอาจทำให้เชื้อเดินทางเข้าสู่สมองได้เร็วขึ้น
แหล่งข้อมูล
1. Rabies. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/rabies/basics/definition/con-20019900 [2016, September 18].
2. Rabies. http://www.nhs.uk/Conditions/Rabies/Pages/Introduction.aspx [2016, September 18].
3. Rabies. http://www.medicinenet.com/rabies_virus/article.htm [2016, September 18].
