หนูตัวเล็กแต่ก่อเหตุใหญ่ (ตอนที่ 11)
- โดย วันทนีย์ โลหะประกิตกุล
- 25 ธันวาคม 2559
- Tweet
ชนิดของไข้รากสาดใหญ่ (ต่อ)
1. ไข้รากสาดใหญ่ประจำถิ่น (Endemic typhus) แต่ก่อนเรียกไข้รากสาดใหญ่จากหนู (Murine typhus) เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชื่อ Rickettsia typhi ที่มีหนูหรือหมัดแมวเป็นพาหะ ไข้รากสาดใหญ่ชนิดนี้พบได้ทั่วโลกในหมู่คนที่สัมผัสกับหนูหรือบริเวณที่หนูอาศัย
2. ไข้รากสาดใหญ่จากป่าละเมาะ (Scrub typhus) หรืออาจเรียกว่า โรคซูซูกามูชิ (Tsutsugamushi disease) เพราะไข้รากสาดใหญ่ชนิดนี้เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชื่อ Orientia tsutsugamushi ที่มีหนูเป็นพาหะ พบมากในเอเชีย ออสเตรเลีย ปาปัวนิวกินี และหมู่เกาะแปซิฟิค
การติดเชื้อไข้รากสาดใหญ่มักเกิดในประเทศกำลังพัฒนาที่ยังไม่มีสุขอนามัยที่ดี หากไม่ได้รับการรักษาสามารถเป็นเหตุให้เกิดอาการแทรกซ้อนที่รุนแรงและเสียชีวิตได้
อาการของไข้รากสาดใหญ่จะแตกต่างกันไปในแต่ละชนิด แต่มีอาการร่วม เช่น
- ปวดศีรษะ
- เป็นไข้
- หนาวสั่น
- เป็นผื่นคัน
โดยอาการของไข้รากสาดใหญ่ชนิดระบาดมักจะมีพัฒนาการที่รวดเร็ว เช่น
- ปวดศีรษะรุนแรง
- ไข้สูง
- ผื่นเริ่มต้นที่หลังหรือหน้าอกแล้วแพร่กระจายไป
- สับสน
- มึนงงกึ่งสลบ (Stupor)
- ความดันโลหิตต่ำ
- ตาไวต่อแสงจ้า
- ปวดกล้ามเนื้ออย่างรุนแรง
ส่วนอาการของไข้รากสาดใหญ่ประจำถิ่นมักจะหายใน 10-12 วัน มีอาการคล้ายไข้รากสาดใหญ่ชนิดระบาดแต่รุนแรงน้อยกว่า และมีอาการอื่นที่แตกต่าง เช่น
- ไอแห้ง
- คลื่นไส้และอาเจียน
- ท้องเสีย
บรรณานุกรม
1. Typhus. http://www.healthline.com/health/typhus#Causes2 [2016, December 24].
