ลมชักฉันรักเธอ ภาค2: วันที่รอคอย..น้องออย

ลมชักฉันรักเธอ2

วันนี้ได้เห็นรุ่นพี่ Med 35 (แพทย์ขอนแก่น รุ่นที่ 35) ได้รับปริญญากันแล้ว ช่างเป็นภาพที่น่ายินดี ทั้งพ่อแม่ และอาจารย์ คงจะปลาบปลื้มกันน่าดู

รูปใบปริญญาบนเฟสบุ๊คของพี่ๆแต่ละคน ดูแล้วน่าภาคภูมิใจจริงๆ ทุกคนต่างยิ้มแย้ม ญาติๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง อาจารย์ ก็มาร่วมแสดงความยินดีด้วย

หนูคิดถึงภาพตัวเองเรียนจบเป็นหมอแล้ว คงจะดีไม่น้อยเลยถ้าหนูได้มีวันนั้นบ้าง... วันที่หนูรับปริญญา

ปีหน้า รุ่นเพื่อนของหนูก็คงจะรับปริญญาเหมือนกัน แต่หนูยังเรียนไม่จบ ยังไงก็ช้ากว่าเพื่อนอย่างน้อยปีนึงแล้ว คิดแล้วก็อยากจะจบพร้อมเพื่อนเหมือนกัน อยากถ่ายรูปพร้อมเพื่อนที่เรียนพร้อมกันมา6ปี แต่หนูคงจบพร้อมเพื่อนไม่ได้แล้ว

แต่หนูไม่ได้เสียดายเวลาหนึ่งปีที่หนูช้าไปกว่าเพื่อนเลย หนึ่งปีที่ทำให้หนูได้ได้ประสบการณ์มากขึ้น เรียนรู้ที่จะต่อสู้กับอุปสรรค ได้ปฏิบัติธรรม ได้รู้จักรุ่นน้อง ได้ไปเที่ยว ได้ฝึกฝนอะไรหลายๆอย่าง ที่เพื่อนๆไม่มีโอกาสได้ทำ

ไม่ว่าหนูจะได้รับปริญญาปีไหน พร้อมกับน้องรุ่นไหนก็ตาม หนูต้องมีวันนั้นให้ได้ หนูสัญญาค่ะ

ข้อคิดเห็นจากหมอสมศักดิ์

เวลาที่ผ่านไปในแต่ละปี ช่างรวดเร็วและมีเรื่องราวต่างๆ ผ่านเข้ามามากมาย ผมเองได้มีโอกาสรักษานักศึกษาแพทย์ที่เป็นโรคลมชักมาหลายคน ผมเฝ้ารอว่าน้องๆเหล่านี้จะจบการศึกษาเป็นแพทย์ที่ดี แพทย์ที่เข้าใจผู้ป่วย แพทย์ที่เคยผ่านประสบการณ์ตรงต่อการเจ็บป่วย

แต่ละคนที่ผ่านมาก็ประสบความสำเร็จแตกต่างกันออกไป ผมยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้งที่เห็นน้องๆ ได้จบการศึกษา เห็นรอยยิ้มอย่างมีความสุขของพ่อ แม่ ครอบครัวและยังเห็นรอยยิ้มของผู้ป่วย ญาติผู้ป่วยที่มารักษาในโรงพยาบาลในวันที่มีการถ่ายรูปรับปริญญา

ผมมีความเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยมว่าอีกไม่นานผมจะได้ถ่ายรูปร่วมกับน้องออยและครอบครัวอย่างแน่นอน การจบช้ากว่าปกติไม่ใช่สิ่งผิดอย่างใด ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนั้นเราควรคิดว่าเราได้ประโยชน์ทั้งสิ้น ความสำเร็จที่เกิดขึ้นนั้น ก็ต้องผ่านการผิดพลาดมาก่อนเสมอ การผิดพลาดทำให้เราเกิดการเรียนรู้ นำประสบการณ์ที่ได้มาแก้ไข วางแผนไม่ให้เกิดความผิดพลาดซ้ำสอง ยิ่งการเรียนหมอ ประสบการณ์นั้นเป็นสิ่งสำคัญมาก เรียนมาก รู้มาก เรียนนานก็ยิ่งได้ประสบการณ์มาก ไม่เคยมีคนไข้ถามหมอหรอกครับว่าหมอเรียนกี่ปีจบ ความรู้ที่เรามี ความเข้าใจของหมอที่มีและการแสดงออกที่ดีต่อคนไข้ ความใส่ใจ ความเอื้ออาทรต่อผู้ป่วย เป็นสิ่งที่สำคัญกว่าคำว่าเรียนเก่ง ผมเชื่ออย่างงั้นครับน้องออย

โชคดีแล้วพบกันครับหมอออย