พาร์กินสัน:ตอนที่ 27 ฉี่บ่อยเหลือเกิน
- โดย ศ.นพ.สมศักดิ์ เทียมเก่า
- 29 พฤศจิกายน 2560
- Tweet
อาการของโรคพาร์กินสันนั้นอย่างที่กล่าวไปแล้วว่ามีปัญหาทั้งด้านการเคลื่อนไหว การสั่น การเดิน ตัวแข็งเกร็ง และยังมีอาการด้านอารมณ์ การนอน การขับถ่าย การทรงตัว อาการวิงเวียน ปัญหาที่สำคัญและเป็นปัญหาบ่อยๆ นอกจากการเดิน การทำกิจกรรม ก็คือ การขับถ่าย ซึ่งมีทั้งปัญหาท้องผูก ถ่ายยาก ย่อยยาก ปัสสาวะลำบาก แต่ปัสสาวะบ่อย ปัสสาวะกลางคืน ปัญหาดังกล่าวนั้นสร้างปัญหาต่อการใช้ชีวิตอย่างมาก
ปัญหาการปัสสาวะกลางคืนบ่อยๆ จนไม่ได้หลับนอนเลยก็มี ปัญหาดังกล่าวนี้ปกติก็พบได้บ่อยอยู่แล้วในผู้สูงอายุ ยิ่งเป็นโรคพาร์กินสันร่วมด้วยก็จะมีปัญหานี้มากขึ้นอีก ผู้ป่วยบางรายไม่ได้นอนเลย พอไม่ได้นอนก็หงุดหงิดมากขึ้น อารมณ์ไม่ดี ทะเลาะกับลูกๆ และคนในครบครัวด้วย การแก้ปัญหานี้ต้องทำในหลายๆ รูปแบบ ได้แก่
1. การทานอาหารที่ย่อยง่ายๆ มีผัก ผลไม้มากหน่อย
2. การดื่มน้ำให้มากๆ เพื่อให้การขับถ่ายทำได้ดี แต่ตอนค่ำๆ ใกล้นอนต้องดื่มน้ำไม่มาก
3. ให้ปัสสาวะก่อนเข้านอนเป็นนิสัย
4. กลางวันให้ปัสสาวะเป็นเวลาที่ชัดเจน และสม่ำเสมอ เช่น หลังทานอาหาร ดื่มน้ำ 2 ชั่วโมงเป็นต้น
5. ประเมินว่ามีปัญหาต่อมลูกหมากโตในผู้ป่วยชาย หรือมดลูกหย่อนในผู้ป่วยหญิงด้วย
6. การใช้ยาเพื่อลดการปัสสาวะในช่วงกลางคืนหรือกลางดึกที่นอนไปแล้ว แต่ต้องระวังการเกิดภาวะเกลือโซเดียมต่ำด้วยหลังการใช้ยาดังกล่าว
7. ทำความเข้าใจกับผู้ป่วยและญาต
8. จัดที่นอนให้เหมาะสม ให้สามารถปัสสาวะได้ง่ายตอนกลางคืน ต้องมีไฟส่องสว่างเมื่อผู้ป่วยลุกมาเข้าห้องน้ำ
9. พยายามหลีกเลี่ยงการใช้แผ่นผ้าอนามัยเพื่อการขับถ่าย ควรใช้เฉพาะกรณีที่จำเป็นเท่านั้น ต้องฝึกให้ผู้ป่วยมีการขับถ่ายที่ถูกสุขลักษณะ
จะเห็นได้ว่าการดูแลผู้ป่วยพาร์กินสันนั้นต้องมีทั้งศาสตร์ ศิลป์และการใส่ใจในการดูแลผู้สูงอายุด้วยครับ