บอกเล่าเก้าสิบ ตอนที่ 21: เครียดจนชัก เพราะอยากมีลูก

บอกเล่าเก้าสิบ

โรคลมชักพบได้ทุกเพศทุกวัย ผลกระทบของอาการชักต่อผู้ป่วยมีหลายประการ เช่น ขาดความมั่นใจ อุบัติเหตุจากการชัก ไม่ควรขับรถ ไม่ควรเล่นกีฬาที่มีการปะทะ นอกจากนี้ผู้ป่วยหญิงที่เป็นลมชักต้องได้รับผลกระทบเพิ่มเติม เช่น มีบุตรยาก ลูกอาจเกิดความพิการแต่กำเนิด ปัญหาแทรกซ้อนขณะตั้งครรภ์ได้

คู่สามีภรรยาที่มีภรรยาเป็นโรคลมชักนั้น จะมีความเครียดได้มาก เพราะไหนต้องกังวลเรื่องการควบคุมอาการชัก ต้องวางแผนครอบครัวให้ดี ไม่ควรใช้ยาเม็ดฮอร์โมนคุมกำเนิด ตั้งครรภ์ก็ยาก เพราะโรคลมชักและยากันชักที่ทานยาก็ส่งผลต่อระดับฮอร์โมนต่างๆ ทำให้ตั้งครรภ์ยากกว่าคนทั่วไป เมื่อตั้งครรภ์ก็กลัวว่าลูกจะมีความพิการแต่กำเนิด

ผมมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง ภรรยาอายุประมาณ 25 ปี มีการชักแบบนิ่ง เหม่อลอย ควบคุมอาการได้ค่อนข้างดี ต้องการมีบุตรผมก็ปรับยาให้เป็นชนิดที่มีโอกาสเกิดความพิการแต่กำเนิดต่ำสุด แต่ทางสามีภรรยาคู่นี้ รวมทั้งครอบครัวก็กังวลมาก ความกังวลเองก็กลับมากระตุ้นให้เกิดอาการชักมากขึ้น เมื่อชักมากขึ้นก็ต้องปรับยามากขึ้น เมื่อชักมากขึ้นความเครียดก็มากขึ้น กระตุ้นให้ชักมากขึ้นอีก เรียกว่าเข้าสู่วงจรอุบาท ทำให้สามีภรรยาคู่นี้ไม่สามารถมีบุตรได้

เวลาผ่านไปหลายปี ทั้งคู่ก็ยังไม่มีบุตร จึงมาปรึกษากับผมว่าจะขอเปลี่ยนเป้าหมายการรักษาแล้ว ต้องการรักษาให้หายดีก่อนจึงค่อยมีบุตร ไม่อยากต้องการหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกัน เพราะทำให้เครียดมาก ผมก็ทำตามที่ผู้ป่วยต้องการ แต่ผ่านไป 1 ปี ก็ไม่สามารถควบคุมได้ จึงได้นั่งคุยกันนานพอควร ก็พบว่าผู้ป่วยมีปัจจัยกระตุ้นตลอดเวลาคือ ความเครียด ความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถมีบุตรได้ เพราะพ่อแม่ของทั้งคู่ต้องการมีหลานมาก แล้วรู้สึกโกรธตัวเองที่ทำไมต้องเป็นแบบนี้

เมื่อผมทราบปัญหาทั้งหมดก็เลยแนะนำให้คุยกับผู้ป่วยหลายๆ คนที่เคยมีปัญหาคล้ายๆ กันได้เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ตรง ปรากฏว่าได้ผลครับ ผ่านไป 6 เดือน อาการชักเริ่มควบคุมได้ หน้าตาสดชื่นทั้งคู่ ไม่เครียด และสุดท้ายก็ตั้งครรภ์ได้ เป็นข่าวดีมากเลยครับ

สิ่งที่ได้เรียนจากเหตุการณ์ครั้งนี้ คือ ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุ คือ ความเครียด จึงจะแก้ไขปัญหาได้หมดและการแก้ไขที่ดี ต้องให้ผู้ป่วยที่มีประสบการณ์คล้ายกันช่วยกันแก้ หมอเองไม่สามารถแก้ไขได้ทุกปัญหาของผู้ป่วย