จิตวิทยาในชีวิตประจำวัน - ภาคที่ 2
จิตวิทยาวัยรุ่น ตอนที่ 27 : การรับมือกับปัญหาทางเพศ (1)
- โดย ดร. วิทยา มานะวาณิชเจริญ
- 28 กันยายน 2557
- Tweet
กิจกรรมทางเพศ (Sexual activity) เป็นประสบการณ์หลากหลายที่มนุษย์แสดงออกในเรื่องเพศ (Sexuality) ในบางเวลา และด้วยเหตุผลแตกต่างกัน ซึ่งมักลงเลยด้วยการกระตุ้นความต้องการทางเพศ (Sexual arousal) และการเปลี่ยนแปลงทางสรีระ (Physiological change) ของผู้ที่ถูกกระตุ้น กิจกรรมบางอย่างนั้นเด่นชัด (Pronounced) แต่บางอย่างก็ละเอียดอ่อน (Subtle)
กิจกรรมดังกล่าวได้แก่ การสร้างเสน่หาเพื่อดึงดูดความสนใจจากเพศตรงข้าม และปฏิสัมพันธ์ส่วนบุคคล อาทิ การเกี้ยวพาราสี (Flirting) และการเล้าโลม (Foreplay) ในบางวัฒนธรรม กิจกรรมทางเพศเป็นสิ่งที่สังคมยอมรับกันได้เมื่อมีการแต่งงานเท่านั้น แม้การมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน (Pre-marital) และนอกเหนือการแต่งงาน (Extra-marital) จะสิ่งที่พบเห็นบ่อยก็ตาม
กิจกรรมทางเพศมีหลากหลายมิติ ซึ่งรวมทั้งความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง (Personal bonding) การมีอารมณ์ร่วม (Shared emotion) กระบวนการทางสรีระ (Physiological process) อาทิ ระบบสืบพันธุ์ (Reproductive system) แรงขับเคลื่อนทางเพศ (Sex drive) การร่วมเพศ (Sexual intercourse) และพฤติกรรมทางเพศ (Sexual behavior) ในทุกรุปแบบ
พ่อแม่มักประเมินกิจกรรมทางเพศของวัยรุ่นต่ำเกินไป และมักไม่เต็มใจ (Reluctant) ที่จะสื่อสารความรู้สึกของตนเองที่ต่อต้านกิจกรรมทางเพศของวัยรุ่น แต่ผลการวิจัยก็แสดงชัดเจนว่า มาตรการป้องกันที่ดีที่สุดคือการพูดคุยกันอย่างเปิดใจ (Frank) แต่เนิ่นๆ ในเรื่องเพศระหว่างพ่อแม่กับลูกวัยรุ่น
ศูนย์การควบคุมและป้องกันโรค (Centers for Disease Control and Prevention : CDC) ในสหรัฐอเมริกา ได้เปิดเผยถึงงานวิจัยชิ้นหนึ่ง เกี่ยวกับการสื่อสารระหว่างพ่อแม่กับลูก ในเรื่องความเสี่ยงทางเพศ และการใช้ถุงยางอนามัย (Condom) ก่อนลูกจะมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกในชีวิต
ผลลัพธ์ก็คือ (1) การชะลอการเริ่มต้นมีเพศสัมพันธ์ และ (2) การส่งเสริมการใช้ถุงยางอนามัยอย่างสม่ำเสมอ เมื่อวัยรุ่นเริ่มมีแรงกระตุ้นทางเพศ (Sexually active) ผลที่ตามมา (Consequence) อย่างเห็นได้ชัดก็คือ วัยรุ่นมีแนวโน้มลดลงทั้งในการตั้งครรภ์และในการติดเชื้อโรคติอต่อทางเพศสัมพันธ์
การแทรกแซง (Intervention) จากภายนอกครอบครัว ก็เริ่ม (Emerge) เห็นผลเช่นกัน วิธีการหนึ่งที่เอกชนสนับสนุนทางการเงิน ก็คือโปรแกรม “เข้าถึงวัยรุ่น” (Teen Outreach) ซึ่งมีกว่า 50 สาขาทั่วสหรัฐอเมริกา วัยรุ่นในโปรแกรมเหล่านี้ เป็นอาสาสมัคร (Volunteer) ให้บริการต่างๆ อาทิ การสอนหนังสือเพื่อน (Peer tutoring) และการช่วยงานที่โรงพยาบาล
นอกจากนี้ วัยรุ่นอาสาสมัครยังมีส่วนร่วมในการอภิปรายในชั้นเรียนเป็นประจำ ในหัวข้องานอาสาสมัคร ทางเลือกวิชาชีพในอนาคต และการตัดสินใจในเรื่องความสัมพันธ์ การประเมินผลของโปรแกรม ณ 25 สาขาทั่วประเทศ พบว่า อุบัติการณ์ (Incidence) ของการตั้งครรภ์ในบรรดาสาววัยรุ่นในโปรแกรม มีต่ำกว่าครึ่งหนึ่งของสาววัยรุ่นจากครอบครัวมีพื้นเพทางเศรษฐกิจและสังคมเดียวกัน แต่ไม่ได้เข้าร่วมในโปรแกรม
แหล่งข้อมูล
1. Plotnik, Rod. (2002). Introduction to Psychology (6th Ed). Pacific Grove, CA: Wadsworth-Thompson Learning.
2. Human sexual activity - http://en.wikipedia.org/wiki/Sexually_active [2014, September 27].
