blog details

หมอ (รักษา) โรคประสาท ตอนที่ 26 ชักไม่แนใจ

• โดย ศ.นพ.สมศักดิ์ เทียมเก่า
• 25 มีนาคม 2559
• Tweet

ผมรักษาผู้ป่วยลมชักมานานพอสมควร อาการชักมีหลายรูปแบบมาก ทั้งแบบเฉพาะส่วนของร่างกาย เป็นทั่วทั้งตัว หมดสติและรู้สติดี การวินิจฉัยก็ทำได้ไม่ยากนัก เพราะปัจจุบันมีสมาร์ทโฟน หรือโทรศัพท์มือถือใช้ถ่ายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วนำมาให้แพทย์ดูได้ ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในการวินิจฉัยอาการชัก

ผู้ป่วยบางรายต้องเพิ่มการตรวจคลื่นไฟฟ้าสมอง เพื่อยืนยันในการวินิจฉัย เพราะอาการที่เห็นไม่ชัดเจน หรือไม่มีภาพเหตุการณ์ให้แพทย์ดู ผมจะส่งตรวจคลื่นไฟฟ้าสมองในผู้ป่วยที่ได้รับการส่งตัวมาจากโรงพยาบาลข้างเคียง เพราะเป็นกรณีที่ยังไม่สามารถให้การวินิจฉัยโรคได้ จึงต้องงส่งเพิ่มเติมเสมอ

ผมมีผู้ป่วยหนึ่งรายที่ไม่สามารถให้การวินิจฉัยได้ เพราะมีประวัติที่แปลกมากๆ คือมีอาการใจเต้นเร็ว เหมือนใจจะขาด อาการจะเป็นในขณะขับรถ ยิ่งรถติดมากก็จะมีอาการมาก ยิ่งเครียดก็ยิ่งมีอาการมากขึ้น ผู้ป่วยได้รับการรักษากับแพทย์มาหลายแผนก ทั้งอายุรแพทย์ จิตแพทย์ หมอโรคหัวใจ รวมทั้งหมอผีด้วย แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น ตรวจอะไรก็ปกติหมด จึงถูกบอกว่าเป็นโรคเครียดบ้าง วิตกกังวลบ้าง รวมทั้งโรคจิตก็มี จนกระทั่งผู้ป่วยไม่อยากพบแพทย์อีกแล้ว เพราะตรวจอะไรก็ไม่พบ ผู้ป่วยก็ยืนยันว่าไม่ได้เครียดเลย ไม่ได้วิตกกังวลเลย แต่ตอนนี้อาการไม่หาย ก็เริ่มเครียดมากขึ้น วิตกกังวลมากขึ้น

ผมได้ยินอาการที่เล่ามานั้น ผมเองก็ยังบอกผู้ป่วยว่าอาการที่เล่ามานั้นเหมือนกับความวิตกกังวลจริงๆ เพราะอาการเกิดมากขึ้นเมื่อเครียด และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็คล้ายกับอาการวิตกกังวลมากครับ ไม่เหมือนอาการทางระบบประสาทอื่นๆ เลย แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อความแน่ใจผมขอตรวจคลื่นไฟฟ้าสมอง เพื่อให้มั่นใจว่าไม่ใช่ลมชักแน่ๆ

แต่เมื่อผมได้ดูคลื่นไฟฟ้าสมองของผู้ป่วยพบว่าเข้าได้กับคลื่นชักเต็มไปหมด ทำเอาผมงงและแปลกใจมากๆ ครับ จึงได้ตรวจเอกซเรย์สมองเพิ่มเติมก็ไม่พบความผิดปกติใด ๆ ได้เริ่มให้ทานยากันชัก หลังจากนั้นได้ติดตามการรักษาอีกประมาณ 2 สัปดาห์

“เป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีหรือเปล่า” ผมกล่าวทักทายผู้ป่วยเมื่อมาติดตามการรักษา ผู้ป่วยมีอารมณ์ดี ยิ้มแย้ม สีหน้าสดชื่น แตกต่างจากครั้งแรกที่มาพบผมอย่างมาก แล้วบอกผมว่า “อาการดีขึ้นมาก แทบไม่มีอาการอีกเลยตั้งแต่เริ่มทานยากันชักที่หมอให้มาทาน เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน ดีใจมากครับ” ผมก็ดีใจไปกับผู้ป่วยด้วยครับ สุดท้ายผมได้บอกกับผู่วยไปว่า ผมได้เรียนรู้อาการของลมชักอีกรูปแบบหนึ่งที่ผมไม่เคยพบมาก่อนเลย อาการของผู้ป่วยรายนี้แปลกมากๆ จนตอนแรกผมเองยังคิดว่าไม่ใช่อาการชักเลย

ดังนั้นอาการชักไม่ง่ายครับ มีรูปแบบที่หลากหลาย แตกต่างกันในแต่ละบุคคล ผมต้องจำและนำไปถ่ายทอดให้นักเรียนแพทย์ แพทย์ เพื่อไม่ให้เกิดการผิดพลาดในการวินิจฉัยโรคลมชักอีกครับ